(புருஜோத்தமன் தங்கமயில்)

இலங்கைத் தமிழரசுக் கட்சி ‘தனித்து’ தன்னுடைய வீட்டுச் சின்னத்தில் 47 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் இந்தப் பொதுத் தேர்தலில் களம் காண்கிறது. ஏற்கனவே, கடந்த ஆண்டு அறிவிக்கப்பட்டு, ரணில் அரசாங்கத்தினால் ஒத்திவைக்கப்பட்ட உள்ளூராட்சி மன்றத் தேர்தல்கள் நடைபெற்றிருந்தால், அது தமிழரசுக் கட்சியின் தனிப் பயணத்தின், மீள்வருகையாக பதிவாகியிருக்கும். இந்தத் தேர்தலில் தமிழரசுக் கட்சியை வெற்றியடைய வைத்து, தங்களின் தனியாவர்த்தனத்துக்கான அங்கீகாரத்தை மக்கள் வழங்குவார்கள் என்று அந்தக் கட்சியின் முடிவெடுக்கும் தலைமை நம்புகின்றது. குறைந்தது எட்டு பாராளுமன்ற ஆசனங்களைப் பெறுவது கட்சியின் எதிர்பார்ப்பு; அதிகபட்சம் 12 ஆசனங்கள். இந்த எண்ணிக்கையைவிட குறைவான ஆசனங்களை தமிழரசுக் கட்சி பெறுமானால், அதற்கான ஒட்டுமொத்தப் பொறுப்பையும், இப்போது கட்சியின் நிழல் தலைவராக செயற்படும் எம்.ஏ.சுமந்திரன் ஏற்கவேண்டி வரும். அது, அவருக்கு கட்சிக்குள் பெரும் நெருக்கடியை வழங்கி, அவரின் அரசியல் வாழ்வின் முடிவுரையை எழுதும் சூழலை ஏற்படுத்தலாம். 

தமிழரசுக் கட்சியின் தலைவர் தேர்தலில் நாற்பதுக்கும் அதிகப்படியான வாக்குகளினால், சிவஞானம் சிறீதரனிடம் தோல்வியடைந்த சுமந்திரன் இன்றைக்கு கட்சிக்குள் அதியுச்ச அதிகாரங்களோடு இருக்கிறார். அது, மறைந்த சம்பந்தன், தமிழரசுக் கட்சியின் தலைவராகவோ, கூட்டமைப்பின் தலைவராகவோ கொண்டிராத அதிகாரத்தின் அளவைத் தாண்டியது. சுமந்திரனைக் கேளாமல் எதுவும் கட்சிக்குள் நடைபெறாது என்ற நிலை இன்றைக்கு வந்துவிட்டது. அதுவும் கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தல் காலத்தோடு, சுமந்திரனுக்கு கட்சிக்குள் இருந்த நெருக்கடிகள் எல்லாமும், அவரின் எதிரிகளாலேயே இல்லாமல் செய்யப்பட்டுவிட்டது. கட்சிக்குள் அவரை எதிரியாக நினைத்துக் கொண்டிருந்தவர்களே, அவரிடம் கட்சியை தங்கத் தாம்பாளத்தில் வைத்து வழங்கியிருக்கிறார்கள். கட்சியின் வட்டாரக் கிளை தொடங்கி, கட்சியின் இறுதி முடிவு வரை சுமந்திரனின் இணக்கம், தலையீடு இன்றி எடுக்கப்படுவதில்லை என்ற கட்டம் வந்துவிட்டது. 

இந்தத் தேர்தலுக்கான வேட்புமனுக்கள் யாவும் சுமந்திரனின் இணக்கத்தோடுதான் இறுதி செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. அவர், யார் ஒருவருக்கு தேர்தலில் போட்டியிடும் வாய்ப்பை நிராகரிக்க நினைத்தாரோ, அவருக்கான சந்தர்ப்பம் மறுக்கப்பட்டிருக்கின்றது. அதில், சிறீதரனும் விதிவிலக்கல்ல. சிறீதரனை யாழ்ப்பாண தேர்தல் மாவட்டத்தின் வேட்பாளராக அறிவிப்பதற்கு சுமந்திரன் எதிர்ப்பினை வெளியிட்டார் என்பது வெளியில் அறிவிக்கப்பட்டாலும், அதன் நேரடி உண்மை அதற்கு மாறானது. சிறீதரன், ‘சங்கு’ சின்னத்திற்காக கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலில் 20,000 வாக்குகளை கிளிநொச்சியில் பெற்றார். அது தனிப்பட்ட ரீதியில் அவரின் தோல்விதான்.  ஆனால், யாழ்ப்பாணத் தேர்தல் மாவட்டத்துக்கான வாக்குகளில் சிறீதரனை வெளித்தள்ளுவதன் மூலம் 20,000 வாக்குகள் இழக்கப்படுவதை சுமந்திரன் விரும்பவில்லை. அதனால்தான், அவர் நியமனக்குழுக் கூட்டத்தில் சிறீதரனை எதிர்ப்பதாக கூறினாலும், பெரும்பான்மையினரின் விருப்பத்தின் பேரில், அவரை வேட்பாளராக முன்னிறுத்துவதாக காட்டிக் கொண்டார். அது சிறீதரனுக்கும் அவரின் ஆதரவாளர்களுக்கும் கூடத் தெரியும். நியமனக் குழுவில் இருந்த பதினொரு பேரில், எட்டுப் பேர் சுமந்திரன் அணியினர் என்று கொள்ளலாம். அதில், கட்சித் தலைவர் மாவை சேனாதிராஜா, சிறீதரன், சண்முகம் குகதாசன், சி.வி.கே.சிவஞானம் ஆகியோர் தவிர்ந்து சுமந்திரனோடு சேர்த்து ஏழு பேர் அவரின் நிலைப்பாட்டுக்கு மாறாக எந்த முடிவுக்கும் ஆதரவினை வழங்கமாட்டார்கள் என்ற நிலை இருந்தது. சிறீதரனை வெளித்தள்ள வேண்டுமாக இருந்தால், அதனை சுமந்திரன் இலகுவாக செய்திருப்பார். அதனை அவர் உள்ளூர விரும்பவில்லை. அதற்கு இன்னொரு எளிய தேர்தல் கணக்கொன்றும் இருந்தது. அதாவது, சுமந்திரனால் வேட்பாளர் நியமனம் நிராகரிக்கப்பட்ட சசிகலா ரவிராஜ், கே.வி.தவராசா, ஈ.சரவணபவன் உள்ளிட்டவர்களோடு வெளித்தள்ளப்பட்டு சிறீதரனும் இணைந்திருந்தால், அது தமிழரசுக் கட்சிக்கான வாக்கு வங்கியில் யாழ்ப்பாணத்தில் பெரும் இடறலை ஏற்படுத்தியிருக்கும். அதனை தவிர்ப்பதற்கு சிறீதரனை கட்சிக்குள் வைத்திருப்பது அவசியமானது. அதன்போக்கில் சுமந்திரன், ‘இந்த விடயத்தில்’ நின்று நிதானித்து(!) இயங்கியிருக்கிறார். கட்சித் தலைவரான மாவை, தன்னுடைய நிலைப்பாடுகளை நியமனக்குழுவுக்குள் சொல்ல முடியாத பொம்மையாக நின்றார். அவர், பரிந்துரைத்த யாரையும் வேட்பாளராக அறிவிக்கும் நிலையில், சுமந்திரன் இல்லை. அதனால்தான், அவர் வெறுப்படைந்து கட்சியின் தலைமைப் பதவியை துறப்பதாக ஊடகங்களில் அறிவித்தார். மாவை, பதவியைத் துறந்தாரா இல்லையா என்பது அவருக்குத்தான் வெளிச்சம். ஏனெனில், அவரின் பதவி துறப்புக்கான கடிதம், பதில் செயலாளருக்கு இந்தப் பத்தி எழுதப்படும் வரையில் கிடைக்கவில்லை.

யாழ்ப்பாணத் தேர்தல் மாவட்டத்துக்குள் ஜனநாயக தமிழரசுக் கூட்டமைப்பு என்கிற பெயரில் சுமந்திரனால், வேட்பாளர் நியமனம் மறுக்கப்பட்டவர்கள் சிலர் இணைந்து சுயேட்சைக்குழுவாக போட்டியிடுகிறார்கள். அதில், ஒரு எதிர்பார்க்காத வரவு, பசுமை இயக்கத்தின் பொ.ஐங்கரநேசன் மட்டுமே. அவர், தன்னுடைய கட்சியை தேர்தல் திணைக்களத்தில் பதிவு செய்யும் நடைமுறைகளின் போக்கில், இந்தத் தேர்தலை அணுகுவதாக தெரிகின்றது. ஏனெனில், அவரின் தேசிய பசுமை இயக்கத்தின் அடையாளமாக மாம்பழத்தை வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்.  தொடர்ச்சியாக மூன்று தேர்தல்களில் போட்டியிடுவதன் மூலம், தேசிய பசுமை இயக்கத்தை தனிக்கட்சியாக அங்கீகாரம் கோரும் நோக்கம் அவரிடம் இருக்கலாம். அதுதான், மாம்பழச் சின்னம் கோரலுக்கான பின்னணியும் கூட. 2015 ஜனாதிபதித் தேர்தல் காலத்தில், கட்சியின் முடிவுக்கு எதிராக நின்று ஊடகங்களில் கருத்துரைத்தார்கள் என்ற பெயரில் இளைஞர் அணியின் தலைவராக இருந்த சிவகரன் உள்ளிட்ட சிலர் கட்சியிலிருந்து இடைநிறுத்தப்பட்டார்கள். அப்போது, சிவகரன் ஜனநாயக தமிழரசுக் கட்சியினர் என்று தன்னையும் தன் சார்ந்தவர்களையும் அடையாளப்படுத்தி வந்தார். அவ்வாறான சூழலில், ஜனநாயக தமிழரசுக் கட்சி அடையாளத்தை, தவராசா, சரவணபவன் குழுவினர் எடுத்துக் கொண்டால், ஊடக வெளிப்படுத்தலில் சிக்க வேண்டி வரும் என்கிற நிலையில், அவர்கள் ஜனநாயக தமிழரசுக் கூட்டமைப்பு என்ற நாமகாரணத்துக்குள் சென்றிருக்கலாம். பசுமை இயக்கத்தைச் சேர்த்துக் கொண்டிருப்பதன் மூலம், கூட்டமைப்பு என்ற விடயத்தையும் அவர்கள் தர்க்க ரீதியாக நியாயப்படுத்த முயன்றிருக்கலாம். இன்றைக்கு ஜனநாயக தமிழரசு நாமம் சூடிய குழுவினர், ஏற்கனவே ‘இளைஞர் அலை’ என்கிற பெயரில் கடந்த காலத்தில் குழு அமைத்திருந்தார்கள். கிட்டத்தட்ட அது, சுமந்திரன் எதிர்ப்பு அணிக்குள் இருந்து நிழலாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. அந்தக் குழுவின் பெரும்பாலோனோர், இப்போது ஜனநாயக தமிழரசு சுயேட்சைக் குழுவின் வேட்பாளர்களாக இருக்கிறார்கள். இந்தக் குழுவினரின் வருகை, யாழ் தேர்தல் களத்தில் யாருக்கு பின்னடைவை ஏற்படுத்தும் என்று நோக்கினால், தமிழரசுக் கட்சிக்கு சில ஆயிரம் வாக்குகளை இழக்கப்பண்ணலாம். குறிப்பாக, தீவக (மக்கள்) மற்றும் வட்டுக்கோட்டைத் தொகுதி வாக்குகளில் சேதாரங்களை ஏற்படுத்தலாம். அதனால், சுமந்திரனுக்கு பெரிய பின்னடைவுகள் ஏற்படும் என்று கருத வேண்டியதில்லை. ஏனெனில், இந்தச் சுயேட்சைக்குழு களம் காணாது இருந்திருந்தால், அவர்களின் ஆதரவாளர்கள் தமிழரசுக்கு வாக்களித்திருப்பார்கள். அத்தோடு, விருப்பு வாக்கினை சிறீதரனுக்கு வழங்கியிருப்பார்கள். ஆனால், இப்போது, இவர்களின் தனி சுயேட்சைக்குழுப்  பயணம், சிறீதரனின் விருப்பு வாக்குகளில் ஒரு சில ஆயிரங்களையாவது குறைக்கும் நிலை ஏற்பட்டிருக்கின்றது. 

யாழ்ப்பாணத் தேர்தல் மாவட்டத்தின் வேட்பாளர்கள் ஆரம்பத்திலேயே அறிவிக்கப்பட்ட பின்னணியில், சிலரை வெளிப்படையாக வெளியே தள்ளும் நோக்கம் இருந்தது. அதில் முக்கியமானவர் சசிகலா ரவிராஜ். அவர், கடந்த தேர்தலில் தன்னுடைய தோல்விக்கு சுமந்திரன் காரணம் என்ற தோற்றத்தை ஏற்படுத்தி அனுதாபத்தைத் தேடிக் கொண்டவர். அவ்வாறான நிலையில், சசிகலாவை அனுமதிக்கக் கூடாது என்பதில் சுமந்திரன் உறுதியாக நின்றார். அதன்மூலம், அவர் தமிழ் மக்களுக்கு சொல்ல வேண்டிய செய்தியொன்றை ஒருசில நாட்களிலேயே சொல்லியதாகவும் நம்புகிறார். அதாவது, சசிகலா, கொள்கை கோட்பாட்டு ரீதியான  அரசியல்வாதியல்ல. அவர் பதவிகளுக்கான நபர். அதற்காக அவர் யாருடனும் கூட்டுச் சேர்வதற்கு தயாராவார். அப்படிப்பட்ட ஒருவருக்கான அனுதாபம் தேவையற்றது என்பது, அது. இப்போது, சசிகலா, ஜனநாயக தமிழ்த் தேசியக் கூட்டணியின் வேட்பாளர். அவர் ‘சங்கு’ச் சின்னத்தில் தேர்தலை எதிர்கொள்கிறார். அதுவும், தமிழ்ப் பொது வேட்பாளரின் சின்னத்தை ஜனநாயக தமிழ்த் தேசியக் கூட்டணியினர் அபகரித்துவிட்டதாக, தமிழ் மக்கள் பொதுச்சபையே, குற்றஞ்சாட்டிக் கொண்டிருக்கிற நிலையில், அந்த அணியில் சசிகலா இணைத்திருக்கிறார். அதனால், அவர் அதிகமாக விமர்சிக்கப்படுகிறார். சிலவேளை, அவர் சிலநாட்கள் காலம் தாழ்த்தி, ஜனநாயக தமிழரசு என்று அடையாளப்படுத்தும் சுயேட்சை அணியோடு இணைந்திருந்தால், அவர் ஏற்கனவே ஏற்படுத்தி வைத்திருந்த அனுதாபம், வாக்குகளாக மாறியிருக்கும். இப்போது, அதற்கான வாய்ப்புக்கள் மிகக்குறைவு.

கடந்த காலத்தில், சிறீதரனுக்காக களம் ஆடிய யாருக்காகவும் அவரினால் ஆதரவாக நிற்க முடியவில்லை. தனக்கான ஆசனத்துக்காகவே சிறீதரன் போராடி வேண்டியிருந்த நிலையில், மற்றவர்களுக்காக அவரினால் போராட கோருவதில் தர்க்க நியாயம் இல்லைத்தான். மட்டக்களப்பில், சிறீதரனின் ஆதரவாளராக அறியப்பட்ட, பொது வேட்பாளர் விடயத்தில் சேர்ந்து ‘சங்கு’ நாதம் எழுப்பிய சிறீநேசனுக்கான, வேட்பாளர்  நியமனமே, சுமந்திரன் – சாணக்கியன் இணையினால்தான் இறுதி செய்யப்பட்டது. இறுதிநாட்களில் சிறீநேசன், சாணக்கியனோடு இணக்கமான மனநிலையை வெளிப்படுத்தத் தலைப்பட்டார். அவர், ஊடக சந்திப்பை நடத்தி, சங்குக் கூட்டணியை விமர்சிக்கவும் செய்தார். தமிழரசுதான் தாய்வீடு, வீடுதான் சின்னம் என்றெல்லாம் அவர் சொல்ல வேண்டி வந்தது. அதன்மூலம், அவர் பொது வெளியில், தன்னை தாழ்த்திக் கொண்டு, வேட்பாளராவதற்கான நிலைகளைச் செய்து முடித்தார். அதனால், அவர் நியமனம் பெற்றார். 

இப்போது யாழ்ப்பாணத் தேர்தல் மாவட்டத்து வேட்பாளர்களில் சிறீதரன், தந்தை செல்வாவின் பேரன் இளங்கோவன் தவிர்த்து ஏனைய ஏழு பேரும் சுமந்திரன் அணியினர் என்று கொள்ளலாம். அது, அவரின் வெற்றியை இலகுபடுத்தலாம். இப்போது சுமந்திரன் எதிர்ப்பு அணியினர் தமிழரசுக் கட்சிக்குள் அமுங்கிப் போய்விட்டார்கள். இன்னும் சிலரோ வெளியேறிவிட்டார்கள். குறிப்பாக, யாழ்ப்பாணத்துக்குள் சிலர் வெளியேறிவிட்டார்கள். ஏனைய மாவட்டங்களில் அந்த நிலை இல்லை. தமிழரசு ஓரணியில் நிற்கின்றது. கடந்த பொதுத் தேர்தலில், சொந்தக் கட்சிக்காரர்களில் அநேகர் தன்னைத் தோற்கடிக்கும் முனைப்புக்களில் முழுவதுமாக ஈடுபட்டிருக்க, அதனைச் சமாளிப்பதே, சுமந்திரனுக்கு பெரும் வேலையாகிப் போனது. ஆனால், இம்முறை அதற்கான வாய்ப்புக்களை அவர் வெட்டிக் குறைத்திருக்கிறார். இனி, தமிழரசுக்குள் இருந்து கொண்டு இந்தத் தேர்தலில் சுமந்திரன் எதிர்ப்புப் பிரச்சாரம் செய்யும் துணிவு யாருக்கும் இருக்காது. ஏற்கனவே, ஜனாதிபதித் தேர்தல் காலத்தில் சங்குக்கு வாக்குக் கேட்டவர்களின் பரிதாப நிலை, அதற்கான அண்மைய படிப்பினையாக அமையும். அதனால், கட்சிக்கு வெளியில் இருப்பவர்களை, மாற்றுக் கட்சிகளை எதிர்கொள்வது மாத்திரமே சுமந்திரனுக்கான வேலையாக இருக்கும். அதனை, தன்னால் இலகுவாக சமாளிக்க முடியும் என்று அவர் நம்புகிறார். ஏனெனில், தேர்தல் மேடைகளில், தன்னை யார் குறிவைத்து தாக்கினாலும், அவர்களை ‘ஆயுதக் குழுக்கள், ஒட்டுக் குழுக்கள், சங்குத் திருடர்கள், சாராயக்கடை முகவர்கள் மற்றும் பதவி வெறியர்கள்’ என்று சொல்லிவிட்டு அவர் கடப்பார். அந்தப் பதிலடி, யாழ்ப்பாணத்தைத் தாண்டி வடக்குக் கிழக்கில் முழுவதுமாக எடுபடும். அதுபோக, யாழ்ப்பாணத்துக்கு வெளியில், வன்னி, திருகோணமலை, அம்பாறை இறுதியாக மட்டக்களப்பு என்று நான்கு தேர்தல் மாவட்டங்களிலும் தமிழ் மக்களின் ஒருங்கிணைந்த வாக்களிப்பு நடைபெறவில்லை என்றால், அது ஏனைய சமூகத்தினரின் – இனத்தினரின் வெற்றிக்கான வாய்ப்புக்களை அதிகப்படுத்தும். அப்படியான கட்டத்தில், தமிழ் மக்களிடம் தமிழரசுக் கட்சியை நோக்கிய ஒருங்கிணைவுக் கோசம், பிரதான தேர்தல் பிரச்சாரமாக எழும். அதனை, தமிழரசுக் கட்சி பெரும்பாலும் அறுவடையும் செய்யும். 

சாராயக்கடை அனுமதிப்பத்திரங்களைப் பெற்றவர்கள் விடயம் தமிழ் தேர்தல் களத்தில் முக்கியமானது. விக்னேஸ்வரனும், சாள்ஸ் நிர்மலநாதனும் அதில் ஆதாரங்களோடு மாட்டிக் கொண்டுவிட்டார்கள். அனுமதிப்பத்திரங்களைப் பெற்ற சிலர், தமிழ்த் தேசிய அரசியலில் இம்முறையும் வேட்பாளர்களாக இருப்பதான சந்தேகம் உண்டு. சிலவேளை, அவை ஆதாரங்களோடு வெளியாகும் பட்சத்தில், அதன் பலனையும் தமிழரசுக் கட்சி கணிசமாக அறுவடை செய்யும். ஏனெனில், ஆரம்பம் முதலே, தமிழரசுக் கட்சிக்குள் சுமந்திரன் அணியினர் என்று அறியப்பட்ட தரப்பினர், சாராய அனுமதிப்பத்திரங்கள் பெற்றவர்களை வெளிப்படுத்தும் நிலைப்பாட்டோடு இருந்தார்கள். அப்படியானால், இந்த சாராய அனுமதிப்பத்திர விடயத்தில் அவர்களின் கை சுத்தம் என்பது அர்த்தம். அப்படியான நிலையில், அந்த விபரங்கள்,  அநுர அரசாங்கத்தினால் வெளிப்படுத்தப்பட்டாலும், அது சுமந்திரனுக்கு வலுச்சேர்க்கும். 

செங்குத்தாக பிளவுபட்டிருந்தாக கடந்த ஒரு வருட காலமாக தெரிந்த தமிழரசுக் கட்சி, இப்போது கிட்டத்தட்ட ஓரணிக்குள் வந்துவிட்டது. சுமந்திரன் தனிப்பட்ட ரீதியில் யாழ்ப்பாணத் தேர்தல் மாவட்டத்தில் வென்று, கட்சி தனித்து எட்டு ஆசனங்களைத் தாண்டிவிட்டால், இனி அவர் தமிழரசின் ஏக தலைமையாக மாறுவார். அது, அந்தக் கட்சியின் ஜனநாயக அம்சங்களை சிலவேளை, கேள்விக்குள்ளாக்கலாம். இன்னொரு கட்டத்தில் கூட்டுத் தலைமைக்கான ஜனநாயக வாதத்தின் பக்கத்தில் தமிழ்த் தரப்பு ஒருபோதும் நின்றதில்லை என்ற சாட்சிகளின் போக்கில், ஒற்றைத் தலைமைக்கான தேடலை அது இறுதி செய்யலாம். அதனை சுமந்திரன் அடைந்தால், சிலவேளை தமிழரசுக் கட்சி புதிய பாய்ச்சல் பெறலாம். அதற்கான வாய்ப்புக்கள் உண்டு. ஏனெனில், அவருக்கு எதிரான பக்கத்தில் இருப்பவர்கள் ஒன்றிணையவோ, ஆளுமையோடு போட்டிக் களத்தினைக் கையாளவே தெரியாமல் தடுமாறுகிறார்கள். அதனால்தான், சுமந்திரனின் வெற்றிகள் இலகுவாக்கப்பட்டு அவரிடம் சேர்கின்றன. அதனை, இறுதிக் காலத்தில் மறைந்த சம்பந்தன் தெளிவாக உணர்ந்தும் வைத்திருந்தார். அதுதான், அவர், தலைமைப் பதவிக்கான போட்டியை தவிர்ப்பதற்கும், சிறீதரனிடம் அதனை வழங்க நினைத்ததற்கும் காரணம். இந்தத் தேர்தலில் சுமந்திரன் தோல்வியடைந்தால், அவர் தேசியப்பட்டியல் என்ற மாற்று வழிகளைத் தேட மாட்டார் என்று நம்புகிறேன். அப்படி நாடினால், அது அவரின் படுதோல்வியாக முடியும். அது, அவரை, இன்று இருக்கும் நிலையில் இருந்து தூக்கித் தூர வீசும். கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தல் மாத்திரமல்ல, இந்தப் பொதுத் தேர்தலும் வடக்கு – கிழக்கில்  சுமந்திரனின் தனிப்பட்ட வெற்றி தோல்வியை தீர்மானிக்கும் கட்டங்களுக்குள் சுருங்கிவிட்டது. அது ஆரோக்கியமான அரசியலுக்கான செய்தி அல்ல. 

-காலைமுரசு பத்திரிகையில் ஒக்டோபர் 13, 2024 வெளியான பத்தி.

-நஜீப் பின் கபூர்-

ஜனாதிபதித் தேர்தல் நடைபெற்ற போது அதன் முடிவுகளை முன்கூட்டியே தெரிந்து வைத்திருந்த ஒரு சிறு கூட்டமும், இல்லை போட்டியில் நமது தரப்புக்குத்தான் வெற்றி வாய்ப்பு என்று கடைசி நிமிடம் வரை நம்பிக் கொண்டும் இருந்த மற்றுமொரு பெரும் கூட்டமும் நாட்டில் இருந்தது. அந்தத் தேர்தல் பற்றி இப்போது நாம் பேச வரவில்லை. ஆனால் வருகின்ற பொதுத் தேர்தலில் முடிவுகள் என்ன என்பதனை முன்கூட்டி தெரிந்து கொண்டுதான் பெரும்பாலானவர்கள் இந்தத் தேர்தலில் இறங்கி இருக்கின்றார்கள் என்பது தெளிவாகத் தெரிகின்றது.

ஆனால், இன்று ஜனாதிபதித் தேர்தலில் பின்னடைந்த அணிகளில் இருந்து போட்டியிடுகின்ற கட்சிகள் – கூட்டணிகளின் வேட்பாளர்கள் தமது வெற்றிக்காக கடுமையாக உழைக்க வேண்டி இருக்கும். தமது தனிப்பட்ட வெற்றி இதில் இருப்பதால் அவர்கள் அதற்கான அனைத்து முயற்சிகளையும் எடுப்பார்கள். இந்தத் தேர்தலில் தனி நபர்களின் வெற்றி மற்றும் தேசிய மற்றும் பிராந்திய இன ரீதியான கட்சிகளின் செல்வாக்கு மேலோங்கி இருப்பதால் ஏதோ ஒருவகையில் இந்தத் தேர்தலில் கடும் போட்டி நிலையொன்றும் இருப்பதை நாம் மறுக்க முடியாது.

அந்தப் போட்டி ஆளும் தரப்புக்கு எத்தனை ஆசனங்கள், பிரதான எதிரணிக்கு எத்தனை ஆசனங்கள், ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மூன்றாம் இடத்துக்கு வந்த ரணில் தரப்புக்கு எத்தனை ஆசனங்கள்? நான்காம் இடத்துக்கு வந்த மொட்டு அல்லது நாமல் தரப்புக்கு எத்தனை ஆசனங்கள்? மற்றும் உதிரிக் கட்சிகள், சுயேட்சைகள் என்றும் பல வரும். தேர்தல் முடிவுகளில் இவர்களுக்கான ஆசனங்கள் என்ன என்று தெரியவரும்.

வெள்ளிகிழமை நண்பகலுடன் முற்றுப் பெற்ற பொதுத் தேர்தலுக்கான வேட்பு மனுக்கள் தொடர்பில் பரபரப்பான செய்திகளும் நகைச்சுவையான தகவல்களும் தமக்கு வாய்ப்புக் கிடைக்கும் என்று நம்பி இருந்து கடைசி நேரத்தில் ஏமாறியவர்களும் அவர்களது ஒப்பாரிகளும் என்று நிறையவே கதைகள் இருக்கின்றன. அதுபற்றியும் நாம் இங்கு பேச வர விரும்பவில்லை. அவை ஒரு பக்கம் இருக்க, இப்போது தேர்தல் களத்தில் அனுர தலைமையிலான என்.பி.பி. அணி பலமான நிலையில் இருக்கின்ற போது அடுத்த பிரதான கட்சியாக இருப்பது ஐக்கிய மக்கள் சக்தி. நமது பார்வையில் அடுத்து அதிக ஆசனங்களைப் பெறப் போவது வடக்கு, கிழக்கில் இருக்கின்ற தமிழ் தரப்பினராக இருப்பார்கள். ஆனாலும் அவர்களது பிரதிநிதித்துவம் கூட சிதறிப்போய் அமையும். ரணில் மற்றும் நாமல் தரப்பினர் மேலும் ஒரு படி கீழிறங்கி நான்காம், ஐந்தாம் இடத்துக்குத்தான் இந்த முறை வருவார்கள்.

இப்போது நாம் கட்சிகளின் செல்வாக்கு மற்றும் வியூகங்கள் பற்றி பார்ப்போம். ஜனாதிபதி அனுரவை தலைமையாகக் கொண்ட கட்சி ஜனாதிபதித் தேர்தல் முடிந்த கையோடு பொதுத் தேர்தலுக்கு முகம் கொடுப்பதால் அவர்களுக்கு வாய்ப்பு அதிகம் என்பதனை மறுக்க முடியாது. அதனை அவர்களது எதிரிகள் கூட பகிரங்கமாக ஏற்றுக் கொள்கின்றார்கள். அதேநேரம், என்.பி.பி. கட்சியில் இருந்து போட்டிக்கு வருகின்ற பெரும்பாலானவர்களை பொது மக்களுக்குத் தெரியாது என்று ஒரு பலமான குற்றச்சாட்டு எதிரணியினரால் முன்வைக்கப்பட்டு வருகின்றது. அதில் உண்மைகள் இருந்தாலும் என்.பி.பி. தமது பிரதிநிதித்துவங்களை வென்றெடுப்பதற்காக வியூகங்களை சிறப்பாக வடிவமைத்திருக்கின்றது என்பதனை தேர்தல் முடிவுகளில் இவர்கள் கண்டு கொள்ள முடியும்.

1994ல் சந்திரிக்கா அம்மையார் காலத்தில் ஜே.வி.பி. பட்டியலில் போட்டிக்கு வந்தவர்கள் யார் என்பது அப்போது எவருக்கும் தெரிந்திருக்கவில்லை. ஆனால் அந்தக் கூட்டணியில் எல்லா மாவட்டங்களிலும் அவர்கள்தான் முதலாம் இடத்துக்கு வந்து ஆச்சர்யத்தை ஏற்படுத்தி இருந்தார்கள் என்பதனையும் இந்த விமர்சகர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். என்.பி.பி. வேட்பாளர் யார் என்று தெரியாமல் இருப்பது பற்றிய எதிரணியினர் விமர்சனங்களை எவரும் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளத் தேவையில்லை. அதனை அவர்கள் பார்த்துக் கொள்வார்கள்.

அடுத்து இன்று நாட்டில் இரண்டாவது பெரிய அரசியல் இயக்கமாக இருக்கின்ற சஜித் தலைமையிலான ஐக்கிய மக்கள் சக்தியும் அதனோடு இருக்கின்ற கூட்டுக் கட்சியினரும்தான். ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கு முன்னர் அவர்கள் வெற்றி பெற்றாலும் தோற்றுப் போனாலும் அங்கு மோதல்கள் இருக்கின்றன என்று நாம் முன்பே சொல்லி இருந்தோம். இப்போது தெருச்சண்டை போல அது அங்கு நடந்து கொண்டிருக்கின்றது. ஹர்ஷ டி சில்வா, திஸ்ஸ, சுஜீவ சேமசிங்ஹ, ஹிருணிக்கா, கிரியெல்ல என்று நிறையப் பேர் இப்போது முரண்பாட்டில் இருக்கின்றார்கள்.

அது எப்படி இருந்தாலும் தேர்தலில் என்.பி.பி.க்கு இன்று சவால் விடுக்கக்கூடிய மிகப் பெரிய கட்சி இது என்பதால் ரணில் தலைமையிலான ஐக்கிய தேசியக் கட்சியைச் சேர்ந்த பலரும் இந்த சஜித் தரப்பு கட்சியுடன் இணைய ஒரு முயற்சியை மேற்கொண்டார்கள். இதற்கு அந்தக் கட்சித் தலைவர் ரணிலின் சம்மதமும் அனுசரணையும் இருந்தது. அதோடு இதற்கான வாய்ப்பை இல்லாமல் செய்யும் ஆப்பையும் தனது கரங்களில் வைத்துக் கொண்டுதான் ரணில் தனது ஆட்களை சஜித்திடம் அனுப்பி வைத்திருந்தார்.

ஆனால் ரணிலின் நயவஞ்சக அரசியலை நன்றாகத் தெரிந்து வைத்திருக்கின்ற சஜித் சுவரில் எறிந்த பந்து போல ரணிலின் இந்த முயற்சிக்கு பதில் கொடுத்திருந்தார். முதலில் ஐ.தே.க.வில் இருந்து ரணிலை வெளியேற்றிவிட்டு வாருங்கள் என்பதில் சஜித் உறுதியாக இருந்தார். அவரது அந்த நிலைப்பாட்டில் தனிப்பட்ட ரீதியில் நமக்கும் உடன்பாடுகள் இருக்கின்றன. ரணில் தரப்பில் அவருக்கு இதுவரை நெருக்கமாக இருந்தவர்கள் இந்தத் தேர்தலில் நொண்டிக் காரணங்களைச் சொல்லி தேர்தலில் போட்டியிடாது ஒதுங்கி இருக்கின்றார்கள்.

இவர்களில் முக்கியமானவர்கள் அவரது நெருங்கிய உறவினரும் அரசியல் வாரிசுமான ருவன் விஜேவர்தன முக்கியமானவர். தோல்வியைத் தழுவுகின்ற ஒரு தேர்தலில் தான் போட்டியிட விரும்பவில்லை என்று அவர் ரணில் முகத்திற்கே கூறி விட்டார். ஆனாலும் அவரை போட்டியிடுமாறு ரணில் கடைசி வரை கட்டாயப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்.

அடுத்து சர்ச்சைக்குரிய அவரது ஆலோசகர் ஆசு மாரசிங்ஹ. அவர் சஜித் அணியில் இணைந்து போட்டியிட வேண்டும் அல்லது யானைச் சின்னத்தில் போட்டியிட வேண்டும். மக்களின் வெறுப்புக்கு ஆளாகி இருக்கின்ற மொட்டுக் கட்சிக்காரர்களுடன் இணைந்து சிலிண்டர் சின்னத்தில் போட்டியிடுவதால் தான் இந்தத் தேர்தலில் இருந்து ஒதுங்கிக்கொள்வதாக ஆசு மாரசிங்ஹவும் அறிவித்திருக்கின்றார்.

இவை எல்லாம் நொண்டிக்காரணங்கள் என்பதுதான் எமது கணக்கு. எதில் போட்டியிட்டாலும் கரை சேர முடியாது என்பதால்தான் இவர்கள் இந்த முடிவை எடுத்திருக்கின்றார்கள் என்பது தெளிவாகின்றது. இது தவிர இன்னும் பெரும் எண்ணிக்கையான நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் இந்தத் தேர்தலில் போட்டியிடுவதை தாமாகவே தவிர்த்திருக்கின்றனர். அதற்கு தமக்கு வாய்ப்பில்லை என்பதனை அவர்கள் அறிந்து வைத்திருப்பதுதான் முக்கிய காரணம்.

கடந்த தேர்தலில் சஜித் மற்றும் ரணிலுக்கு கிடைத்த வாக்குகளில் இருந்து டசன் கணக்கான நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களை வெற்றி கொள்ள முடியும் என்ற நிலை இருப்பதால் அதனை நம்பி பலர் இந்த தேர்தலில் குதித்திருக்கின்றார்கள். அவர்களின் நம்பிக்கையில் உண்மைகள் இருந்தாலும் அவர்களின் எத்தனை பேருக்குத்தான் வெற்றி பெற்று நாடாளுமன்றம் வர முடியும் என்று தெரியாது.

இந்தத் தேர்தலில் வடக்கு, கிழக்கில் இருக்கும் அரசியல் கட்சிகள் மத்தியில் என்றும் இல்லாத அளவில் ஒரு குழப்ப நிலை காணப்படுகின்றன. அதனால் அந்தக் கட்சிகள் மீது மக்கள் மிகுந்த வெறுப்பில் இருக்கின்றார்கள். மூத்த தலைவர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ளும் அரசியல்வாதிகளின் செயல்பாடுகள் தெற்கு அரசியல்வாதிகளின் அடாவடித்தனங்களுக்குமிடையில் எந்த வித்தியாசங்களும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. இதன் பிரதிபலிப்புக்களை அங்கு வரும் தேர்தல் முடிவுகளில் நாம் பார்க்க முடியும். குறிப்பாக தமிழரசுக் கட்சியின் செயல்பாடுகள் சுமந்திரன் மற்றும் விக்னேஸ்வரனின் நடவடிக்கைகள் அங்கு கடும் விமர்சனத்துக்கு இலக்காகி இருக்கின்றது.

அதேபோன்று தனித்துவம் பேசுகின்ற முஸ்லிம் அரசியல் தலைவர்களுக்கும் இந்தமுறை தேர்தலில் கடும் போட்டி நிலை இருப்பது தெரிகின்றது. கண்டியில் போட்டிக்கு வரும் ஒரு முஸ்லிம் தலைவர் இந்த முறை தனக்குக் கடும் நெருக்கடி நிலை இருப்பதனை எம்முடன் நடந்த ஒரு தொலைபேசி உரையாடலில் குறிப்பிட்டிருந்தார். அடுத்து அகில இலங்கை மக்கள் காங்கிரஸ் கட்சியின் தேசிய அமைப்பாளர் பதவி வகிக்கின்ற அமீர் அலி இளைஞர்களிடம் தற்போது ஏற்பட்டிருக்கின்ற என்.பி.பி. மோகம் தனித்துவ சமூக அரசியலுக்கு மிகவும் ஆபத்தானது. இதனால் எமது பிரதிநிதித்துவத்துக்கு ஆபத்து. இளைஞர்கள் அவசரப்பட்டு முடிவுகளை எடுக்கக்கூடாது. அத்துடன் அவர்களுக்கு நாம் மாகாணசபை மற்றும் உள்ளூராட்சி சபைத் தேர்தலில் வாய்ப்புக் கொடுப்போம். அவர்கள் இந்தத் தேர்தலில் சமூக நலன் கருதி எமக்கு ஒத்துழைக்க வேண்டும் என்று அலி கேட்டிருக்கின்றார்.

சமூகத்துக்கு பெரும்பாதிப்பை ஏற்படுத்திய இருபதுக்கு ஆதரவாக வாக்களித்தவர்களுக்கு மு.கா. இந்தத் தேர்தலில் வேட்புமனு கொடுக்க கூடாது என்று அகில இலங்கை மக்கள் காங்கிரஸ் தலைவர் ரிசாட் கேட்டிருக்கின்றார். அப்படி ஹக்கீம் செய்வாராக இருந்தால் அவருடன் ஒரு இணக்க அரசியலுக்குத் தன்னால் வர முடியும் என்று அவர் ஹக்கீமுக்கு பகிரங்கமான ஓர் அழைப்பைக் கொடுத்திருக்கின்றார். ஆனால் தலைவரின் வேண்டுகோளுக்காகத்தான் நாம் அன்று அப்படி நடந்து கொண்டோம் என்பது கை தூக்கியவர்களின் வாக்குமூலமாக இருக்கின்றது. எனவே ரிசாட் விடுக்கும் இந்த அழைப்பு எந்தவகையில் சாத்தியம் என்று நாம் கேள்வி எழுப்புகின்றோம்.

கட்சிகளில் வேட்புமனு கிடைக்காதவர்கள் தன்னுடன் தொடர்பு கொண்டால் அவர்களுக்கு தனது கட்சியில் வேட்புமனு தரமுடியும் என்று சீலரத்ன தேரர் பகிரங்க அழைப்பு விடுத்திருந்ததும் தெரிந்ததே. மொட்டுக் கட்சியின் முக்கிய செயல்பாட்டாளர்களாக இருந்த பலர் இன்று திலித் ஜயவீர அணியில் போய் இணைந்திருக்கின்றார்கள். அதில் வரும் வாக்குகளை வைத்து தேசியப் பட்டியல் உறுப்புரிமையை பெற்று நாடாளுமன்றம் போகலாம் என்று அங்குள்ள தலைவர்கள் எதிர்பார்க்கின்றார்கள் போலும்.

இப்படியாக 2024ல் நாடாளுமன்றம் வரும் புதிய உறுப்பினர்களில் பெரும்பாலானோர் நடுத்தர வயதுக்காரர்களாகவோ அல்லது இளைஞர்களாகவோ இருப்பார்கள். அதிலும் அதிகமானவர்கள் என்.பி.பி. தரப்பில் இருந்துதான் பெரும்பாலானோர் வருவார்கள். வயதான முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் பலர் இந்த முறை மண்கௌவ்வ அதிக வாய்ப்புக்கள் இருக்கின்றன. அவர்களில் ஒரு சிலர் கட்சிகளின் தேசிய பட்டியலில்தான் வர எதிர்பார்க்கின்றார்கள் என்றும் தெரிகின்றது. பந்துல குணவர்தன இதன் பின்னர் தான் தேர்தலுக்கு வரப்போவதில்லை சினிமாத் துறைக்குப் போக இருப்பதாக அறிவித்திருக்கின்றார்.

https://thinakkural.lk/article/310634

“வீட்டிலிருந்து வெளியே வர எமக்கு விருப்பமில்லை. ஆனால், அங்கு இப்போது ஒரு தனிநபரின் ஆதிக்கம்தான் மேலோங்கியிருக் கின்றது. அந்த ஒருவரால் பலா் வெளியேறிக் கொண்டிருக்கின்றாா்கள். இறுதியாக கட்சித் தலைவா் மாவை சேனாதிராஜா கூட பதவியைத் துறந்துவிட்டாா்.” இது யாழ். மாவட்ட முன்னாள் நாடாளு மன்ற உறுப்பினா் ஈ.சரவணபவனின் கூற்று. தமிழரசுக் கட்சியிலிருந்து வெளியேறி, ஜனநாயக தமிழரசுக் கூட்டணி என்ற பெயரில் புதிய கட்சியை அமைத்து யாழ். மாவட்டத்தில் களமிறங்கியுள்ள இந்தக் கட்சிக்கு பிரபல சட்டத்தரணி கே.வி.தவராஜா தலைமைதாங்குகின்றாா். யாழ்ப்பாணத்தில் வெள்ளிக்கிழமை இக்கட்சியின் சாா்பில் வேட்புமனுவைத் தாக்கல் செய்த பின்னா் சரவணபவன் தெரிவித்த கருத்துதான் இது. தமிழ்த் தேசிய பசுமை இயக்கத்தின் தலைவா் ஐங்கர நேசசனும் இந்தக் கூட்டணியில் இணைந்துள்ளாா்.

பொதுத் தோ்தலுக்கான நியமனப் பத்திரங்கள் தாக்கல் செய்யப்பட்டுள்ள நிலையில், தமிழரசுக் கட்சியின் வீட்டிலிருந்து முக்கிய பிரமுகா்கள் பலரும் வெளியே வந்திருப்பதைக் காணமுடிகின்றது. தமிழரசுக் கட்சிக்குள் இப்போது, சுமந்திரனுக்கு குடைச்சல் கொடுப்பவராக இருக்கும் ஒரேயொருவா் சிறீதரன் மட்டும்தான் பொதுத் தோ்தலின் முடிவுதான் தமிழரசுக் கட்சித் தலைமைக்கான போட்டியின் அடுத்த கட்டம் எவ்வாறிருக்கும் என்பதை வெளிப்படுத்தும். தமிழரசுக் கட்சியின் அனைத்துப் பொறுப் புக்களிலிருந்தும் விலகுவதாக அதன் தலைவா் மாவை சேனாதிராஜா அறிவித்திருப்பதும் சுமந்திரனின் செயற்பாடுகளால்தான்.

ஒரே அணியில் சுமந்திரனும், சிறீதரனும் களமிறங்கியிருப்பதும், தமிழரசிலிருந்து பிரிந்து சென்ற அதிருப்தியாளா் குழு தனியாகக் கள மிறங்கியிருப்பதும் அரசியல் களத்தை இந்த வாரம் பரபரப்பாக்கிய செய்திகள்.  இதன் அடுத்த கட்டம் எவ்வாறானதாக அமையும் என்பதுதான் இப்போதுள்ள கேள்வி!

கடந்த சுமாா் 10 வருடங்களாக மாவை சேனாதிராஜாதான் கட்சியின் தலைவராக இருக்கின்றாா். பெயரளவுக்குத்தான் தலைவராக இருக்கின்றாா் என்பது பகிரங்கமானதுதான். அனைத்து விடயங்களையும் கையாள்பவராக, முக்கிய தீா்மானங்கள் எடுப்பவராக சுமந்திரன்தான் இருக்கின்றாா். கட்சிக்குள் சுமந்திரனின் ஆதிக்கத்துக்கு செக் வைக்கக்கூடியராக சிறீதரன்தான் கருதப் பட்டாா். இவ்வருட ஆரம்பத்தில் நடைபெற்ற தமிழரசுக் கட்சியின் பொதுச் சபையின் கூட்டத்தில் சுமந்திரனைத் தோற்கடித்து சிறிதரன் கட்சித் தலைவராகத் தெரிவு செய்யப்பட்டபோது, சுமந்திரனின் ஆதிக்கத்துக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கப்பட்டு விட்டது என்றே பலரும் கருதினாா்கள்.

பொதுச் சபைக்கூட்டத்தில் இடம்பெற்ற தெரிவுகள் நீதிமன்றத்துக்குச் சென்று, தெரிவுகளுக்கு இடைக்காலத் தடை விதிக்கப்பட்டபோது, இந்த நிலைமைகளில் மாற்றம் ஏற்பட்டது. நீதிமன்ற விசாரணைகள் தொடரும் நிலையில், தெரிவுகள் மீண்டும் நடைபெறவேண்டும் என்ற நிலைதான் உருவாகியிருக்கிறது.  அடுத்த கட்டத்துக்குச் செல்வதற்கு இன்னும் சில மாதங்கள் செல்லலாம் என்ற நிலையில், கட்சி இரண்டாக அல்லது மூன்றாகப் பிளவுபடுவது தவிா்க்கமுடியாத ஒன்றாகிவிடலாம் என்பதுதான் தற்போதைய நிலை. சிறிதரனும், சுமந்திரனும் ஒரே அணியில் இப்போது யாழ்ப்பாண மாவட்டத்தில் போட்டி யிடுகின்ற போதிலும், தோ்தல் முடிவுகளின் பின்னா் பிளவு பகிரங்கமாகலாம். இப்போது தமிழரசுக் கட்சியின் பட்டியலில் இருவரும் உள்ள போதிலும், ஒருவரை மற்றவா் தோற்கடிப்பதற்கான உபாயங்களுடன்தான் செயற்படுகின்றாா்கள்.

தமிழரசுக் கட்சியால் அமைக்கப்பட்ட வேட்பாளா் தெரிவுக்குழுவின் 11 பேரில் ஒன்பது போ் சுமந்திரனின் ஆதரவாளா்கள். அதனைச் சாதகமாகப் பயன்படுத்தி தன்னுடைய ஆதரவாளா்களையே சுமந்திரன் யாழ்ப்பாணப் பட்டியலில் போட்டிருக்கின்றாா் என்று அதிருப்தியாளா்கள் குற்றஞ்சாட்டுகின்றாா்கள். இந்த வேட்பாளா் தெரிவில் மாவையும் ஓரங்கட்டப்பட்டுள்ளாா். அவா் செல்லாக்காசாகவே வேட்பாளா் தெரிவுக் குழுவில் இருந்தாா். வேட்பாளா்களே வேட்பாளா் தெரிவுக்குழுவிலும் இருந்தாா்கள் என்பதும் தவறான ஒரு முன்னுதாரணம். வேட்பாளா் தெரிவு இடம்பெறும் நிலையில் இரண்டு விடயங்களை சுமந்திரன் தெரிவித்தாா். கட்சியின் தீா்மானத்தை மீறி பொது வேட்பாளரை ஆதரித்தவா்கள், கடந்த தோ்தலில் தோல்வியடைந்தவா்களுக்கு இடமளிக்கப்படாது என்பதுதான் அந்த அறிவிப்பு. அதேவேளையில், புதியவா்கள், பெண்களுக்கு இடமளிக்கப்படும் என்றும் அவா் தெரிவித்தாா்.

பொது வேட்பாளரை ஆதரித்த சிறிதரன், மாவை சேனாதிராஜா, சரவணபவன், சசிகலா ரவிராஜ் போன்றவா்களை ஓரங்கட்டுவதுதான் இதன் உள்நோக்கம் என்பதைப் புரிந்துகொள்வது கடினமானதல்ல. அதில் மாவையும், சரவணபவனும், சசிகலாவும் கடந்த தோ்தலில் தோல்வியடைந்தவா்கள். சிறிதரன் கட்சிக் கட்டுப்பாட்டை மீறி செயற்பட்டவா் என்பதால் அவரையும் போட்டியிலிருந்து விலகுமாறு சுமந்திரன் கோரினாா். ஆனால், சிறிதரன் மறுத்துவிட்டாா்.

கடந்த மூன்று பொதுத் தோ்தல்களிலும் யாழ்ப்பாணம் – கிளிநொச்சி தோ்தல் மாவட்டத்தில் வெற்றிபெற்றவா் சிறிதரன். அதனைவிட, அதிக விருப்பு வாக்குகளை தமிழரசுக் கட்சியில் பெற்றவராகவும் அவா்தான் இருக்கின்றாா். சிறிதரனுக்கு கணிசமான – நிரந்தரமான வாக்கு வங்கி ஒன்றுள்ளது. இந்த நிலையில், அவரை வெளியே விடுவது ஆபத்தானது என்பதும் சுமந்திரனுக்குத் தெரிந்திருந்தது.  தன்னுடைய வெற்றிக்கும் சிறிதரனின் வாக்கு வங்கி உதவும் என்பதும் சுமந்திரனுக்குத் தெரியும். சிறிதரனை தம்முடன் அரவணைத்துக் கொள்வதற்கு பெருமளவு முதலீட்டுடன் புதிதாக உருவாகும் கட்சி ஒன்று உட்பட வேறு சில கட்சிகளும் தயாராக இருந்தன. இதனால், சிறிதரனை தமிழரசுக் கட்சிக்குள் வைத்தே தோற்கடிக்க வேண்டும் என்பதுதான் சுமந்தரனின் திட்டமாக இப்போதுள்ளது.  யாழ்ப்பாணத்தைப் பொறுத்தவரையில் இம்முறை இங்கு ஆறு ஆசனங்கள்தான் உள்ளன. அதில் ஐந்து உறுப்பினா்கள் விகிதாசாரப் படி பெற்ற வாக்குகளின் அடிப்படையில் எம்.பி.க்களாகத் தெரிவு செய்யப்படுவாா்கள். அதிக வாக்குகளைப் பெறும் கட்சிக்கு போனசாக ஒரு ஆசனம் கிடைக்கும்.

தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு பிளவு பட்டிருப்பது, தமிழரசுக் கட்சியிலிருந்து பலா் வெளியேறியிருப்பது போன்றன தமிழரசுக் கட்சியின் வாக்கு வங்கியை கணிசமாகப் பாதித்திருக்குகிறது. அத்துடன், மாற்றத்தைக் கொண்டுவரப்போவதாகச் சொல்லிக்கொள்ளும் அநுரகுமார திசநாயக்கவின் தேசிய மக்கள் சக்தியும் ஒரு ஆசனத்தையாவது பெறும் என்று எதிா்பாா்க்கப்படுகின்றது.  தமிழ்த் தேசியக் கட்சிகள் மீது மக்களுக்கு அதிகரித்துள்ள அதிருப்தியால் அவா்கள் அநுரவின் கட்சிக்கு அல்லது டக்ளஸின் கட்சிக்கு வாக்களிக்கும் மனப்பான்மையில் இருக்கின்றாா்கள்.  ஜனநாயக தமிழ்த் தேசியக் கூட்டணியும் ஒரு ஆசனத்தைப் பெறுவதற்கான வாய்ப்புள்ளது. தொடா்ச்சியாக வெற்றிபெற்றுவரும் சித்தாா்த்தனுக்கு தனிப்பட்ட முறையில் வாக்கு வங்கி உள்ளது. அதனைவிட, சஜித் பிரேமதாசதான் ஜனாதிபதித் தோ்தலில் யாழ்ப்பாணத்தில் கணிசமான வாக்குகளைப் பெற்றவா். பொதுத் தோ்தலிலும் ஒரு ஆசனத்தையாவது பெற அவா்கள் கடுமையாகப் போராடுவாா்கள் என்று எதிா்பாா்க்கலாம்.  விக்னேஸ்வரனின் தமிழ் மக்கள் கூட்டணியில் முதன்மை வேட்பாளராக களமிறங்கியிருக்கு யாழ். மாகநர முன்னாள் மேயா் வி.மணிவண்ணனுக்கும் தனிப்பட்ட முறையில் செல்வாக்குள்ளது.  அவரது வருகை கஜேந்திரன்களின் தமிழ்க் காங்கிரஸை அதிகம் பாதிக்கும்.

இந்த நிலையில் தமிழரசுக் கட்சிக்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு ஆசனங்கள்தான் கிடைக்கும் என்று எதிா்பாா்க்கப்படுகின்றது. வாக்காளா்கள் முதலில் கட்சிக்கு வாக்களித்துவிட்டு பின்னா் அதில் மூவருக்கு தமது விருப்பத் தெரிவு வாக்கை வழங்கலாம். தன்னுடைய ஆதரவாளா்களான ஏழு பேரை களமிறக்கியதன் மூலம், அவா்கள் தமக்கும் சோ்த்து வாக்குச் சேகரிப்பாா்கள் என்பது சுமந்திரனின் கணக்கு. அதன்மூலம் தனது வெற்றியை உறுதிப்படுத்த அவா் முயல்கிறாா். தப்பித்தவறி தோல்வியடைந்தால், தேசியப் பட்டியல் மூலமாக வருவது அவரது திட்டம்!  அதனால்தான், பொது அமைப்புக்கள், சமூகப் பெரியவா்களின் வேண்டுகோளையும் புறக்கணித்து அம்பாறையில் தமிழரசுக் கட்சி போட்டியிட வேண்டும் என்பதில் அவா் உறுதியாக இருக்கின்றாா். ஜனநாயக தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு திருமலையில் வீட்டுச் சின்னத்தில் போட்டியிட இணங்கியது. மறுபுறம் அம்பாறையை தமக்குத் தருமாறு கேட்டது. இப்போது அம்பாறையிலும் இரு அணிகளும் களத்தில் இறங்குவதால், தமிழ்ப் பிரதிநிதித்துவம் இழக்கப்படும் ஆபத்து உருவாகியிருக்கின்றது. தேசியப்பட்டியலுக்குத் தேவையான வாக்குகளைச் சேகரிக்க அம்பாறையை மீண்டும் பறிகொடுக்க தமிழரசுக் கட்சி தயாராகியிருக்கின்றது. இணக்கத்தை ஏற்படுத்த தொடா்ச்சியாக முன்னெடுக்கப்பட்ட பேச்சுக்கள் தோல்வியடைந்திருக்கின்றது.

இந்த நிகழ்வுகள் அனைத்திலும் பாா்வையாளராக இருந்துவரும், கட்சியின் தலைவா் மாவை சேனாதிராஜா, தொடா்ந்தும் தாம் தலைவராக இருப்பதில் அா்த்தமில்லை என்ற நிலையில்தான் பதவியைத் துறக்கும் முடிவை அறிவித்திருக்கின்றாா். சிறிதரனைத் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்குமாறு அவா் அழைத்திருக்கின்றாா். ஆனால், தமிழரசுக் கட்சியின் தெரிவுகள் அனைத்துக்கும் நீதிமன்றத்தினால் இடைக்காலத் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நிலையில் இவ்விடயத்தில் தமது அடுத்த நகா்வு பொதுத் தோ்தலின் பின்னா் இடம்பெறும் என்று சிறிதரன் தெரிவித்திருக்கின்றாா்.

நவம்பா் 14 ஆம் திகதி நடைபெறப்போகும் பொதுத் தோ்தலைப் பொறுத்தவரையில், யாழ்ப்பாணத் தோ்தல் களம் முக்கியத்துவம் பெற்றிருப்பதற்குக் காரணம் தமிழரசின் அதிகாரத்துக்காகப் போராடும் இருவா் இங்கு களமிறங்கியிருப்பதுதான். யாழ்ப்பாணத் தோ்தல் களத்தை சூடாக்கியிருப்பது இந்த இருவருக்கும் இடையிலான விருப்பு வாக்குப் போட்டிதான்! தோ்தல் முடிவின் பின்னா் வீட்டில் உள்ள மற்றவா்களும் வெளியே வரும் நிலை உருவாகுமா என்பதைப் பொறுத்திருந்துதான் பாா்க்க வேண்டும்!

https://www.ilakku.org/சுமந்திரனால்-காலியாகும/

கடந்த 15 ஆண்டுகளில் எல்லா ஜனாதிபதித் தேர்தல்களின் போதும் தமிழ் மக்கள் யாரைத் தோற்கடிக்க வேண்டும் என்று தீர்மானித்து, திரண்டு வாக்களித்தார்கள். அங்கே ஒரு திரட்சி இருந்தது. அதேசமயம் ஏனைய தேர்தல்களில் குறிப்பாக, நாடாளுமன்ற தேர்தலில் தமிழ் மக்களைத் திரட்ட முடியவில்லை. தமிழ் மக்கள் சிதறி வாக்களித்தார்கள். இம்முறை தமிழரசுக் கட்சிக்குள் ஏற்பட்டிருக்கும் உடைவானது அந்தச் சிதறலை மேலும் அதிகப்படுத்துமா?

நடந்து முடிந்த ஜனாதிபதி தேர்தலில் ஒரு பொது வேட்பாளரை நிறுத்திய பொழுது “தேசமாகத் திரள்வோம்” என்று கூறப்பட்டது. ஆனால் நடக்கவிருக்கும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் கட்சிகளாகச் சிதறுவோம் அல்லது குழுக்களாகச் சிதறுவோம் அல்லது கட்சிக்குள் அணிகளாகச் சிதறுவோம் அல்லது சுயேச்சைகளாகச் சிதறுவோம் என்ற கோஷத்தை முன்வைக்க வேண்டி வருமா?

நடப்பு நிலைமைகளைத் தொகுத்துப் பார்த்தால் தமிழ்த்தேசிய அரசியல் களம் அப்படித்தான் காட்சி தருகின்றது. தேசியவாத அரசியல் என்பது மக்களைத் திரளாகக் கூட்டிக்கட்டுவது. மக்களை கூட்டுணர்வின் அடிப்படையில் ஒரு தேசமாகத் திரட்டுவது. ஆனால் கட்சிகள் மத்தியில் கூட்டுணர்வு இருந்தால்தான் அவை மக்களைக் கூட்டிக்கட்ட முடியும். கட்சிகள் மத்தியில் அது இல்லையென்றால் எப்படி மக்களைத் தேசமாகத் திரட்டுவது?

உள்ளதில் பெரிய கட்சியாகிய தமிழரசுக் கட்சி ஒரு தனிநபரின் கருவியாக மாறி அந்தத் தனிநபரை வெல்ல வைப்பதற்காக அவருடைய விசுவாசிகளை வேட்பாளர் பட்டியலில் சேர்த்திருக்கின்றது. அந்த விசுவாசிகள் தமக்கு விசுவாசமான தலைவருக்காக வாக்குகளை சேகரித்துக் கொடுப்பார்கள். ஒரு மூத்த கட்சியானது வேட்பாளர்களைத் தெரிவு செய்யும் பொழுது என்னென்ன அளவுகோல்களை வைத்து அதைச் செய்திருக்க வேண்டும் ?

ஆனால் அதைக் கேள்வி கேட்க வேண்டிய மூத்தவர்களும் இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில் கட்சிக்குள் தலைவராக தெரிவு செய்யப்பட்ட சிறீதரனும் என்ன செய்கிறார்கள்? சிறீதரனுடைய ஆதரவாளர்கள் ரஜினிகாந்தின் படத்தில் வரும் ஒரு பஞ் டயலாக்கை பரவலாகப் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். “சிங்கம் எப்பொழுதும் சிங்கிளாகத்தான் வரும். பன்றிகள்தான் கும்பலாக வரும்” என்ற வசனம் அது. அதாவது தமிழ்த் தேசியப் பரப்பில் உள்ள பெரிய கட்சி சிங்கங்களும் பன்றிகளுமாக,சிவஞானம் கூறுவதுபோல “அறுவான்களும் குறுக்கால போவான்களுமாக” சிதறிப்போகிறது என்று பொருள். அது தேசியக் கூட்டுணர்வோடு ஒரு திரட்சியாக இல்லை.

வேட்பாளர் பட்டியல் வெளிவந்ததிலிருந்து கட்சிக்குள் மகளிர் அணியும் தவராசா அணியும் ஏனைய அணிகளும் நொதிக்கத் தொடங்கிவிட்டன. தவராசா அணி சுயேச்சையாகப் போட்டியிடுகின்றது. இவ்வாறு தமிழரசுக் கட்சிக்குள் ஏற்பட்டிருக்கும் பூசல்கள் ஏற்கனவே தூர்ந்து போன கட்சியை மேலும் சிதைக்கக்கூடும். அவ்வாறு தமிழரசுக் கட்சி பலவீனமடையும் பொழுது அதனால் ஏற்படும் வெற்றிடத்தை நிரப்புவதற்கு வேறு கட்சிகள் அல்லது வேறு கூட்டுக்கள் உண்டா?

தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியானது தேசியவாத அரசியல் குறித்த பொருத்தமான நடைமுறைச் சாத்தியமான தரிசனங்களைக் கொண்டிராத ஒரு கட்சி. தங்களைத் தியாகிகள் ஆகவும் புனிதர்களாகவும் காட்டுவதற்காக மற்றவர்களுக்குத் துரோகிப் பட்டம் சூட்டும் ஒரு கட்சி. தன்னை புத்திசாலிகள், கொள்கைவாதிகளின் கட்சியாகக் காட்டிக்கொள்ளும் ஒரு கட்சி. தேசம் என்பது புனிதர்கள், தியாகிகள், கொள்கைவாதிகளை மட்டும் கொண்டதல்ல. திருடர்கள், அயோக்கியர்கள், சமானியர்கள் என்று எல்லா வகைப்பட்டவர்களினதும் திரட்சிதான் தேசம். முன்னணியின் அரசியல் பெருந்திரட்சிக்கு உரியதல்ல. அதனால் முதன்மைக் கட்சியாக மேலுயர முன்னணியால் இதுவரை முடியவில்லை.

அரசியல் என்பது சாத்தியக்கூறுகளின் கலை. சாத்தியமானவற்றுக்கூடாகத்தான் கொள்கையைப் பரவலாக்கலாம், மக்கள் மயப்படுத்தலாம், அதை ஒரு திரண்ட அரசியல் சக்தியாக மாற்றலாம். தூய தங்கத்தை வைத்துக்கொண்டு ஆபரணம் செய்ய முடியாது. அதில் செம்பு கலக்க வேண்டும். செம்பைக் கலக்காவிட்டால் தங்கம் பிரயோகநிலைக்கு வராது. அப்படித்தான் நடைமுறைச் சாத்தியமாகச் சிந்திக்காவிட்டால் கொள்கை மக்கள் மயப்படாது. இதுதான் தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியிடம் உள்ள பிரதான பலவீனம். அவர்களால் தேசத்தைத் திரட்ட முடியாது. எனவே தமிழரசுக் கட்சி சிதையும்போது ஏற்படும் வெற்றிடத்தில் ஒரு பிரதான நீரோட்டக் கட்சியாக மாறி ஆசனங்களைக் கைப்பற்றத் தேவையான அரசியல் தரிசனமும் நெகிழ்வும் முன்னணியிடம் இல்லை.

அடுத்தது குத்துவிளக்குக் கூட்டணி. அந்த கூட்டணி ஜனாதிபதித் தேர்தலின் பின் சங்குச் சின்னத்தை கைப்பற்றியதன்மூலம் சங்குக் கூட்டணியாக மாறியிருக்கிறது. அங்கேயே சர்ச்சைகள் உண்டு. ஒரு கூட்டு வெற்றியை அதன் பங்காளிகளில் ஒரு பகுதி மட்டும் சுவவீகரிக்கப் பார்க்கின்றது. சங்கு இப்பொழுது தமிழ்த் தேசிய பொதுக்கூட்டமைப்பின் சின்னம் அல்ல. ஏனெனில் தமிழ்த் தேசியப் பொதுக்கட்டமைப்பு இப்பொழுது இல்லை. அதற்குள் இருந்த தமிழ் மக்கள் பொதுச்சபை தேர்தலில் ஈடுபடவில்லை. தமிழ்த் தேசியப் பசுமை இயக்கமும் தமிழ் மக்கள் கூட்டணியும் அக்கூட்டுக்குள் இல்லை. எனவே சங்கு பொதுக் கட்டமைப்பின் சின்னமல்ல. சங்குக்கு விழுந்த 2 லட்சத்து 26 ஆயிரம் வாக்குகளும் சங்கச் சின்னத்தை எடுத்து வைத்திருக்கும் ஜனநாயக தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்புக்கு கிடைக்குமா?

சங்குக்கு விழுந்த வாக்குகள் தேசத் திரட்சிக்கு விழுந்த வாக்குகள். அதில் பல்வேறு கட்சிகளைச் சேர்ந்தவர்களும் தேசத் திரட்சி என்ற அடிப்படையில் வாக்களித்திருக்கிறார்கள். அரியநேத்திரன் ஒரு குறியீட்டு வேட்பாளர். ஏறக்குறைய ஒரு துறவிபோல அவர் தேர்தலில் நின்றார். அவருக்கு வாக்குத் திரட்டுவதற்காக மக்கள் அமைப்பை சேர்ந்தவர்கள் துறவிகளைப்போல சம்பளம் வாங்காமல் இரவு பகலாக வேலை செய்தார்கள். அவரை வேட்பாளராக முன்னிறுத்திய பொதுக் கட்டமைப்பைச் சேர்ந்த கட்சிகள் நாடாளுமன்றத் தேர்தலை நோக்கித்தான் உழைத்தன என்பது எல்லாருக்கும் தெரியும். ஆனாலும் பொது வேட்பாளரை நோக்கி அவர்கள் திரட்டிய வாக்குகள் பொதுவானவை. பொதுவான வாக்குகள் இப்பொழுது ஐந்து கட்சிகளின் கூட்டமைப்பாக உள்ள சங்குக் கூட்டணிக்கு மட்டும் கிடைக்குமா?

கிடைக்காது. உதாரணமாக, கிளிநொச்சியில் தமிழரசுக் கட்சி சங்குக்காக வேலை செய்தது. அது முழுமையாக வேலை செய்ததா இல்லையா என்ற கேள்வி ஒருபுறமிருக்க, அங்கு கிடைத்த வாக்குகளுக்குள் தமிழரசு கட்சியின் வாக்குகளே அதிகம் உண்டு. எனவே சிறீதரனா? சங்கா? என்று வரும் பொழுது சிறீதரனின் ஆதரவாளர்கள் அவருக்குத்தான் வாக்களிப்பார்கள்.

அப்படித்தான் மட்டக்களப்பிலும் அரிய நேத்திரனுக்காக சிறீ நேசனும் உட்பட பல மூத்த தமிழரசுக் கட்சிக்காரர்கள் ஒன்றாக நின்று உழைத்தார்கள். தங்களின் ஒருவருக்கு அவர்கள் பொதுவாக வாக்குத் திரட்டினார்கள். ஆனால், நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் அவர்களுடைய வாக்குகள் வீட்டுக்குத் தான் விழும். சங்குக்கு அல்ல. அப்படித்தான் தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியைச் சேர்ந்த அருண் தப்பிமுத்து திரட்டிய வாக்குகளும் சங்குக்கு விழாது.

மேலும் யாழ்ப்பாணத்தில் தமிழரசுக் கட்சியைச் சேர்ந்த சரவணபவன், தமிழ்த் தேசியப் பசுமை இயக்கத்தின் தலைவர் ஐங்கரநேசன் உட்பட பலரும் சங்கின் வெற்றிக்காக உழைத்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் சங்கு கூட்டணிக்குள் நிற்கவில்லை. மாறாக தவராசாவின் சுயேட்சைக் குழுவாக களமிறங்குகிறார்கள். அவர்கள் சங்குக்கு திரட்டிய வாக்குகள் இனி அவர்களுடைய சுயேச்சைக் குழுவுக்குத்தான் அதிகமாக விழும்.

அப்படித்தான் இப்பொழுது யாழ்ப்பாணத்தில் சுயேச்சையாக நிற்கும் தமிழர் சம உரிமை அமைப்பும் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் பொது வேட்பாளருக்காக விசுவாசமாக உழைத்தது. அந்த அணி இப்பொழுது சுயேச்சையாகக் கேட்கின்றது. எனவே பொது வேட்பாளருக்காக அவர்கள் சேகரித்த வாக்குகள் அந்த சுயேச்சைக்கு விழுமா அல்லது சங்குக்கு விழுமா? தமிழ் மக்கள் சின்னத்தைப் பார்த்து மயங்குவார்களா?

இதுதான் பிரச்சினை. ஒரு சன்னியாசி போல அரியநேத்திரன் தேர்தலில் நின்ற பொழுது தமிழ் மக்கள் கூட்டுணர்வோடு அவருக்கு வாக்களித்தார்கள். அதே கூட்டுணர்வோடு இப்பொழுது வாக்களிக்க மாட்டார்கள். கட்சி விசுவாசம், தனி நபர் விசுவாசம், பிரதேச விசுவாசம், ஊர் விசுவாசம் போன்ற பல காரணிகளாலும் வாக்குகள் சிதறடிக்கப்படும் ஆபத்து அதிகமுள்ள ஒரு தேர்தல் இது. மேற்சொன்ன அனைத்து விசுவாசங்களும் தேசியக் கூட்டுணர்வுக்கு விரோதமானவை. பொது வேட்பாளருக்கான தேர்தலில் பிரச்சாரப் பணிகள் தொடங்கிய போது “எமக்காக நாம்” என்று கூறப்பட்டது. ஆனால் நடக்கவிருக்கும் தேர்தலில் “எனக்காக நான்” என்பதுதான் நடைமுறையாக உள்ளது.

அடுத்தது, விக்னேஸ்வரனின் கட்சி. அது இப்போதைக்கு பிரதான நீரோட்டக் கட்சியாக பலமாக எழும் என்று நம்பமுடியாத ஒரு கட்சிச் சூழல்தான் காணப்படுகிறது. நடக்கவிருக்கும் தேர்தல் அந்த கட்சியின் அடுத்தகட்ட வளர்ச்சியைக் காட்டும்.

தொகுத்துப்பார்த்தல், யாழ்ப்பாண தேர்தல் மாவட்டத்தில் மட்டும் தமிழரசுக் கட்சி, தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணி, சங்குக் கூட்டணி, தமிழ் மக்கள் கூட்டணி, ஜேவிபியின் கூட்டணி, சுயேச்சைக் குழுக்கள் என்று மொத்தம் 44 தரப்புகள் தமிழ் வாக்குகளைக் கேட்கப் போகின்றன. இதில் அனுர அலை எந்த அளவுக்கு வாக்குகளைக் கவரும் என்பதை இப்பொழுது மதிப்பிடுவது கடினம்.

இப்படி ஒரு நிலையை கிழக்கில் அனுமதித்தால், குறிப்பாக திருகோணமலையிலும் அம்பாறையிலும் தமிழ் பிரதிநிதித்துவம் இல்லாமல் போய்விடும் என்ற அச்சம் அங்குள்ள சிவில் சமூகங்களிடம் உண்டு. திருகோணமலையில் கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் ஆயர் இது தொடர்பில் தலையிட்டிருக்கிறார். அங்கே போட்டித் தவிர்ப்பு உடன்படிக்கை ஒன்று எட்டப்பட்டுள்ளது. அதனால் வாக்குகள் சிதறுவது தடுக்கப்பட்டு குறைந்தபட்சம் ஒரு பிரதிநிதித்துவமாவது பாதுகாக்கப்படலாம். ஆனால் அம்பாறையில் நிலைமை அவ்வாறில்லை.

ஆகமொத்தம் வரும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலானது தமிழ் மக்களை வாக்காளர்களாகச் சிதறடிக்கப் போகிறது. சில கிழமைகளுக்கு முன்பு தேசமாகத் திரள்வோம் என்ற கோஷம் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் பலமாக ஒலித்தது. ஆனால் துரதிஷ்டவசமாக நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் கட்சிகளாகச் சிதறும் ஆபத்தே அதிகரித்து வருகின்றது. எனது நண்பர் ஒருவர் பின்வருமாறு கேட்டார் “இப்படியே சிதறிப்போனால் சனங்கள் தெள்ளும் வேண்டாம் நாயும் வேண்டாம்” என்று சலிப்படையக்கூடுமா?

https://www.nillanthan.com/6934/

"திண்ணைக் காற்று"
[நவம்பர் 14, 2024 அன்று நடக்கவிருக்கும் நாடாளுமன்றத் தேர்தல் முன்னிட்டு]

"திண்ணைக் காற்று புயலாய் வீசுது 
கண்ணைத் திறந்து மின்னலாய் ஒளிருது 
மண்ணைக் காப்பாற்ற இடியாய் முழங்குது 
ஒன்றாய் இணைய எனோ மறுக்குது?"

"தேர்தல் வருகுது மனத்தைக் குழப்புது
தேசம் இருந்தும் பிரிந்து நிற்குது 
தேய்வு இல்லா ஒற்றுமை இல்லாமல் 
தேசியம் பற்றி மேடையில் கத்துது?"    

"ஆவதும் உன்னாலே அழிவதும் உன்னாலே
ஆற அமர்ந்து ஆழமாய் சிந்திக்காயோ 
ஆக்கம் கொண்ட கொள்கை வகுத்து 
ஆசை துறந்து அர்ப்பணிப்பு செய்யாயோ?"

"உறவை மறவாதே உண்மையைத் துறக்காதே 
உலகம் உனதாகும் உள்ளம் திறந்தால்
உடம்பு ஆற திண்ணையில் இருப்பவனே 
உயிரோடடம் உள்ள கருத்துக்களை பகிராயோ?"

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]

ராஜன் குறை 

உலகின் எந்தப் பகுதியுமே இன்று தனித்தீவு அல்ல. மிக நெருக்கமாகப் பின்னப்பட்ட பொருளாதார வலைப்பின்னல் அனைத்து சமூகங்களையும் பிணைத்துள்ளது. நீங்கள் கேட்கலாம். இது புதியதல்லவே, உலகில் தூர தேசங்களிடையே வர்த்தகம் என்பது பன்னெடுங்காலமாக இருந்து வந்துள்ளதே என்று. உதாரணமாக, தமிழ்நாட்டில் ரோமப் பேரரசின் நாணயங்கள் அகழாய்வில் கண்டெடுக்கப்பட்டன என்பதை நீங்கள் அறிந்திருக்கலாம்.

ஆனால், இத்தகைய வர்த்தகப் பரிமாற்றங்கள் உள்நாட்டு பொருளாதாரத்தை, உள்ளூர் பொருளாதாரத்தைத் தீர்மானிப்பவையாக இருக்கவில்லை. ஏனெனில் பண்டங்கள் அனைத்தையும் தொலைதூரங்களுக்கு துரிதமாகக் கொண்டு செல்லும் வாய்ப்பு இல்லாததால், பெரும்பாலும் நுகர்வு என்பது உள்ளூர் உற்பத்தியை சார்ந்தே இருக்கும்.

இன்றைக்கு உணவுப் பொருட்கள், காய்கறிகள் என அனைத்துமே பிரம்மாண்டமான போக்குவரத்து வலைப்பின்னலில் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன. அதனால் பெட்ரோல் போன்ற எரிபொருட்களின் விலை அதிகரித்தால் உள்ளூர் சந்தையில் காய்கறிகள் விலை அதிகரிக்கும் சூழல் உள்ளது. முதலீடு, உற்பத்தி, தொழிலாளர்கள், பண்டங்கள், நுகர்வு எல்லாமே எல்லைகள் கடந்து இடம்பெயரும், பரவும் தன்மையுடன் உள்ளன.

அத்துடன் இணைத்துப் பார்க்க வேண்டியது என்னவென்றால், மக்களாட்சி அரசியல் என்ற தத்துவமும் உலகளாவிய ஒரு சிந்தனைப்போக்காக மலர்ந்தது என்பதைத்தான். ஒவ்வொரு பண்பாட்டிலும் அதற்கான வேர்கள், விழுமியங்கள் பலவிதமாக உருவாகியிருக்கலாம். ஆனால், அவையனைத்தும் ஒன்றோடொன்று இணைந்து உலக அளவிலான மானுடவாத நோக்காக, மக்களாட்சி தத்துவமாக மலர்ந்தது. தமிழ்நாட்டில் திராவிட இயக்கம் தன்னை இந்த உலகளாவிய மறுமலர்ச்சியின் பகுதியாகத்தான் கருதியது. பல்வேறு உலக சிந்தனையாளர்களையும், பல்வேறு நாட்டின் அரசியல் இயக்கங்களையும் குறித்து திராவிட இயக்க ஏடுகள் தொடர்ந்து எழுதி வந்தன.

இதற்கு முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று, ஐரோப்பிய நாடுகள் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் உலகம் முழுவதும் தங்கள் ஆட்சியை நிறுவியதுதான். அதனால் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு இடையிலான அதிகாரப் போட்டி என்பது 1914-ம் ஆண்டு உலகப் போராக மாறியது. அதனால்தான் தமிழ்நாட்டுக்கு எந்த நேரடித் தொடர்பும் இல்லாத ஜெர்மனியின் எம்டன் கப்பல் 1914-ம் ஆண்டு சென்னை துறைமுகத்தில் குண்டுகளை வீசியது. இதனால் எம்டன் என்ற சொல் தமிழ் மொழியில் வெகுஜன வழக்கில் ஆபத்தான திறமையும், ஆதிக்க உணர்வும் கொண்டவர்களை குறிக்க பயன்படுத்தப்பட்டது.

முதல் உலகப்போரின் விளைவாக செய்தித்தாள் வாசிப்பும், பத்திரிகைகள் வாசிப்பும் தமிழ்நாட்டில் அதிகரித்தது. முதல் உலகப் போர் முடிந்து இருபது ஆண்டுகள் கழித்து இரண்டாம் உலகப் போர் தொடங்கியது. இதனால் உலக அரசியல் என்பது குறித்த அக்கறை தமிழ்நாட்டில் தவிர்க்கவியலாமல் பரவியது.
பல்வேறு நாடுகளிலும் காலனி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்தும், பழைய மன்னராட்சி போன்றவற்றை எதிர்த்தும் உருவான மக்கள் கிளர்ச்சிகள், போராட்டங்கள் ஆகியவை தமிழ்நாட்டிலும் அரசியல் தன்னுணர்வை வளர்க்கப் பயன்பட்டன. துருக்கியின் கமால் பாட்ஷா, வியட்நாமின் ஹோசிமின் உள்ளிட்ட பல தலைவர்களைக் குறித்து திராவிட இயக்க ஏடுகள் எழுதி வந்தன.

இருப்பினும் கடந்த சில பத்தாண்டுகளில் உலக அரசியலில் தமிழ் ஊடகங்கள் போதுமான ஆர்வம் காட்டுவதில்லை. உள்ளூர் அரசியல் செயல்பாடுகளில் கவனத்தைக் குவிப்பதால் நம்மை வெகுவாக பாதிக்கக்கூடிய உலகச் செய்திகளைக்கூட மிகக் குறைவாகவே ஊடகங்கள், குறிப்பாக தமிழ் தொலைக்காட்சி ஊடகம் விவாதிக்கிறது.

உண்மையில் உலகம் இன்று மிக விநோதமான ஒரு முரண்பாட்டில் சிக்கியுள்ளது. மிகப்பெரிய பன்னாட்டு வர்த்தக நிறுவனங்கள், Multi National Corporation (MNC) என்பவை உலகளாவிய உற்பத்தி, வர்த்தகத்தை நிர்வகிக்கின்றன. இரண்டாம் உலகப் போரின் இறுதியில் நிறுவப்பட்ட உலக வங்கி (World Bank), சர்வதேச நிதிக் குவியம் (International Monetary Fund) ஆகியவை உலக நாடுகள் அனைத்திற்கும் கடன் வழங்குவதன் மூலம் பொருளாதாரத்தை நிர்வகித்து வருகின்றன. அதேசமயம், உலகெங்கும் பல தேசங்களிலும் தீவிர வலதுசாரி தேசியம் இன வெறுப்பு அரசியலையும், குறுகிய தேசிய பார்வையையும் கொண்டு வளர்ந்து வருகிறது.

முப்பத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் இரு துருவ உலக அரசியலின் குறியீடாக விளங்கிய பெர்லின் சுவர் இடிக்கப்பட்டு கிழக்கு ஜெர்மனியும், மேற்கு ஜெர்மனியும் இணைந்தபோது, ஒரு துருவ உலகம் உருவாகிவிட்டதாகக் கூறப்பட்டது. அதனைத் தொடர்ந்து சோவியத் ரஷ்யாவின் கம்யூனிச அரசு வீழ்ந்ததும், ரஷ்யா பல நாடுகளாக சிதறியதும் ஒரு துருவ உலக அமைப்பு (Unipolar World) நிலைபெற்றதாகக் கருத இடமளித்தது. உலக அளவில் மிகப்பெரிய ராணுவ பலத்தைக் கொண்ட அமெரிக்கா, பொருளாதார ஆற்றல் மிக்க நாடாகவும் இருந்ததால் ஒரு துருவ உலகின் மேற்பார்வையாளனாக, போலீஸாக இருக்கும் என்றும் கருதப்பட்டது. இன்றைக்கு அதில்தான் மிகப்பெரிய மாற்றம் வந்துள்ளது.

மீண்டும் இரு துருவ உலகம் 

எண்பதுகளில் சீனா, அமெரிக்க முதலீட்டை அனுமதித்ததால், அமெரிக்காவுடன் பிரம்மாண்டமான வர்த்தகப் பரிமாற்றத்தில் ஈடுபட்டதால் அது ஒரு துருவ உலக அமைப்புக்கு எதிரானதாகக் கருதப்படவில்லை. ஆனால், கடந்த முப்பதாண்டுகளில் அது அமெரிக்காவுக்கு இணையான ராணுவ, பொருளாதார வலிமை கொண்ட தேசமாக மாறியுள்ளது. ராணுவ பலம் இருந்தாலும், பொருளாதார வலுவில்லாத ரஷ்யாவுக்குப் பின்புலமாகச் செயல்படத் தொடங்கியுள்ளது. வட கொரியா, ரஷ்யா, சீனா, ஈரான் ஆகிய அணு ஆயுத சக்தி வாய்ந்த நாடுகள் தெளிவாக அமெரிக்காவின் மேலாதிக்கத்துக்கு எதிராக இயங்கும் வல்லமையுடன் கூட்டணி சேர்ந்து உள்ளன.

எந்த நாடு அணு ஆயுதத்தைப் பயன்படுத்தினாலும் அது பெரும் சேதத்தை விளைவிப்பதுடன், உலகப் போருக்கே வித்திடலாம் என்பதால் அணு ஆயுத நாடுகளைப் பிற நாடுகள் நேரடியாகத் தாக்குவது தவிர்க்கப்படுகிறது. அணு ஆயுத ரஷ்யா, உக்ரைன் மீது போர் தொடுத்தபோது மேற்கத்திய நாடுகள் அனைத்தும் உக்ரைனுக்கு ராணுவ, பொருளாதார உதவிகள்தான் செய்கின்றனவே தவிர, எந்த நாடும் ரஷ்யாவைத் தாக்க முன்வரவில்லை. காரணம், அப்படித் தாக்கினால் ரஷ்ய அதிபர் புடின் அணு ஆயுதத்தைப் பயன்படுத்தத் தயங்க மாட்டார் என்பதுதான். அதனால் உக்ரைன் போர் மூன்றாவது ஆண்டாகத் தொடர்ந்து நீடித்து வருகிறது. அவ்வப்போது தாக்குதல்கள் கடுமையாகி உக்ரைனில் கடும் சேதங்கள் விளைகின்றன. உக்ரைனும் ரஷ்யாவின் மீது சில தாக்குதல்களை நிகழ்த்துகிறது என்றாலும், ரஷ்யா பன்மடங்கு வலுவானது என்பதால் உக்ரைன் அதை வெல்வது சாத்தியமில்லை.

ரஷ்யாவின் மீது பொருளாதாரத் தடைகளை விதித்து அதைத் தனிமைப்படுத்தும் முயற்சியில் அமெரிக்காவால் வெற்றி பெற முடியவில்லை. இந்தியா உட்பட பல நாடுகளும் வர்த்தக ஆதாயம் கருதி ரஷ்யாவுடன் தொடர்ந்து பொருளாதார உறவுகளைப் பேணி வருகின்றன. இந்தியாவும், பிரதமர் மோடியும் போர் நிறுத்தத்திற்கு முயற்சி செய்வதாகச் சொன்னாலும், சந்தர்ப்பவாத நிலைபாடுகளையே மேற்கொள்வதாகத் தெரிகிறது. சீனா வெளிப்படையாகவே ரஷ்யாவை ஆதரித்து அதற்கான பின்புலமாக விளங்கி வருகிறது.

உக்ரைனுக்கு அடுத்த முக்கிய போர்ச்சூழலாக இஸ்ரேல் – லெபனான் – ஈரான் போர் மூளத் தொடங்கியுள்ளது. வெகுகாலமாகத் தீர்க்கப்படாமல் இருக்கும் பாலஸ்தீனியப் பிரச்சினையில், காஸாவின் மீதான தன் ஒடுக்குமுறையை இஸ்ரேல் தளர்த்தாததால், காஸாவில் ஆட்சியிலிருந்த ஹமாஸ் அமைப்பு இஸ்ரேல் மீது தீவிரவாதத் தாக்குதலைத் தொடுத்து, பலரை கடத்திச் சென்றது. ஹமாஸுக்கு பாடம் புகட்டுவதாக இஸ்ரேல் காஸாவின் மீது கொடூரத் தாக்குதலை நிகழ்த்தி, அப்பாவி மக்களை இரக்கமின்றி கொன்று குவிக்கத் தொடங்கியது.

இந்தப் போர் துவங்கி ஓராண்டுக் காலம் ஆகியும் இன்னும் தீர்வு எட்டப்படவில்லை. நாற்பதாயிரம் அப்பாவி பாலஸ்தீனியர்களைக் கொன்றும், ஹமாஸ் அமைப்பை முற்றிலும் ஒழிக்க முடியவில்லை. பிணையக் கைதிகளையும் மீட்க முடியவில்லை. இதற்கிடையில் ஹமாஸுக்கு ஆதரவாகத் தெற்கு லெபனானிலிருந்து ஹிஸ்புல்லா என்ற தீவிரவாத அமைப்பு இஸ்ரேலை தாக்க, இஸ்ரேல் அங்கும் கடும் தாக்குதலைக் கட்டவிழ்த்துவிட்டது. ஹிஸ்புல்லா அமைப்பினர் பயன்படுத்தும் பேஜர் கருவிகளில் குண்டு வைத்து விநியோகம் செய்து அவற்றை வெடிக்கச் செய்த இஸ்ரேல் பல அப்பாவி மக்களும் அந்த விபரீத பேஜர் வெடிப்புகளில் இறக்கக் காரணமாகியது.

ஹிஸ்புல்லா மீதான இஸ்ரேல் தாக்குதல்கள் லெபனான் மீதான தாக்குதல்களாக மாற, ஹிஸ்புல்லா/லெபனானுக்கு ஆதரவாக ஈரான் இஸ்ரேலைத் தாக்கியுள்ளது. பதிலடியாக இஸ்ரேலும் ஈரானைத் தாக்கப் போவதாகக் கூறியுள்ளது. ஈரானுக்கு ஆதரவாக சீனா குரல் எழுப்பியுள்ளது. லெபனானுக்கு ஆதரவாக ரஷ்யாவும், ஃபிரான்ஸும் குரல் கொடுத்துள்ளன. எந்த நேரத்திலும் மிகப்பெரிய போர் ஒன்று இஸ்ரேல் – அரேபியப் பகுதிகளில் வெடிக்க வாய்ப்புள்ளது. இத்தகைய பதற்றமான சூழ்நிலையில்தான் அமெரிக்க அதிபர் தேர்தல் நடைபெற்று வருகிறது.

அமெரிக்க அதிபர் தேர்தல் அலங்கோலங்கள்

மன்னரேயில்லாத நவீன மக்களாட்சிக் குடியரசாக இருநூற்றைம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் உருவான அமெரிக்காவின் மக்களாட்சி இன்று அலங்கோலமாகக் காட்சியளிக்கிறது. காரணம், ரிபப்ளிகன் கட்சி வேட்பாளர் முன்னாள் அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப். இவர் கடுமையான இனவெறி வெறுப்புப் பிரச்சாரத்தில் ஈடுபடுவதுடன், சர்வதேச அரசியலிலும் வாய்க்கு வந்தபடி பேசி அதிர்ச்சியளிப்பவராக இருக்கிறார்.

டொனால்ட் டிரம்ப் ரியல் எஸ்டேட் அதிபரான தந்தைக்குப் பிறந்தவர். தந்தையும், தனயனும் பல சர்ச்சைக்குரிய பணப்பரிமாற்றங்களில், வர்த்தக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டவர்கள். பின்னர் ஒரு தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சியின் தொகுப்பாளராகப் புகழ்பெற்றார். அவர் அரசியலில் புகுந்து ரிபப்ளிகன் கட்சியின் வேட்பாளராக 2016-ம் ஆண்டு களம் இறங்கினார். அப்போதே அவர்மீது பாலியல் ரீதியான புகார்கள், பெண்களை இழிவாகப் பேசிய புகார்கள் எழுந்தன. ஆனால் மெக்சிகோ எல்லை வழியாக அமெரிக்காவுக்குள் வரும் அகதிகளுக்கு எதிராக கடும் இனவெறுப்பு அரசியல் பேசியும், தீவிர வலதுசாரி அரசியல் பேசியும் கவனம் ஈர்த்தார்.

அமெரிக்கத் தேர்தல் முறை வித்தியாசமானது. ஒவ்வொரு மாநிலத்துக்கும் குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான தேர்தல் சபை பிரதிநிதிகள் உண்டு. அமெரிக்க அதிபராகப் போட்டியிடும் வேட்பாளருக்கு அனைத்து மக்களும் நேரடியாக வாக்களித்தாலும், மாநில வாரியாக யார் அதிக வாக்குகள் பெறுகிறாரோ அவருக்கு அந்த மாநிலத்தின் தேர்தல் சபை வாக்குகள் அனைத்தும் கிடைத்துவிடும். இந்த முறையில் டிரம்ப்பை எதிர்த்துப் போட்டியிட்ட டெமாக்ரடிக் கட்சி வேட்பாளர் ஹிலாரி கிளிண்டனைவிட டிரம்ப் தேசிய அளவில் குறைவான வெகுஜன வாக்குகள் பெற்றாலும், அதிக தேர்தல் சபை வாக்குகளைப் பெற்று அதிபராகப் பதவி ஏற்றார். இவர் பதவிக் காலத்திலும் சர்ச்சைகளுக்குக் குறைவில்லை; கொரோனா வைரஸ் குறித்து இவர் பேசியதெல்லாம் இன்னொரு வேடிக்கை.

அதையெல்லாம் தூக்கியடித்தது என்னவென்றால் 2020 தேர்தலில் இவர் டெமாக்ரடிக் கட்சி வேட்பாளர் ஜோ பைடனிடம் தெளிவாகத் தோற்றபோதும் இவர் தேர்தல் முடிவுகளை ஏற்க மறுத்ததுதான். இவருடைய ஆதரவாளர்களை ஏவிவிட்டு அமெரிக்க நாடாளுமன்றக் கட்டடத்தையே தாக்க வைத்தார். தேர்தல் முடிவுகளுக்கு எதிராக இவர் தொடுத்த வழக்குகள் எல்லாம் நீதிமன்றங்களால் தள்ளுபடி செய்யப்பட்ட பிறகும், இவரும், இவர் ஆதரவாளர்களும் இன்றுவரை தோல்வியை ஏற்க மறுத்து வருகிறார்கள் என்பதுதான் விபரீதமானது.

இப்போது நடைபெறும் தேர்தலில் இவருக்கு எதிராக டெமாக்ரடிக் கட்சியில், துணை குடியரசுத் தலைவராக உள்ள, கருப்பின மற்றும் இந்திய-தமிழ் வம்சாவழியினரான கமலா ஹாரிஸ் போட்டியிடுகிறார். அமெரிக்காவின் இருநூற்றைம்பது கால மக்களாட்சி வரலாற்றில் இதுவரை ஒரு பெண் அதிபராக பதவி வகித்ததில்லை என்பது வெட்கக் கேடானது. இதைக் கண்ணுக்குத் தெரியாத கண்ணாடிக் கூரை என்று அமெரிக்கப் பெண்கள் அமைப்புகள் வர்ணிக்கின்றன. அந்த கண்ணாடிக் கூரையான ஆணாதிக்க மனப்பான்மையின் துணையுடன்தான் ஹிலாரி கிளிண்டன் என்ற பெண்ணை தோற்கடித்து டிரம்ப் ஆட்சிக்கு வந்தார்.

உலக அரசியலின் பிரச்சினைகளுக்குப் பின்னணியில் அமெரிக்க உலக மேலாதிக்க முயற்சிகளின் வரலாறு இடம்பெற்றுள்ளது. அதனால் திடீரென அமெரிக்கா அந்தப் பிரச்சினைகளிலிருந்து விலக முடியாது. ஆனால், தீவிர வலதுசாரி தேசியம் பேசும் டிரம்ப் தேசிய சுயநலத்தை வெகுஜன கவர்ச்சி அரசியலாகப் பேசுகிறார். உலக செல்வந்தர் பட்டியலில் முதலிடம் வகிக்கும் எலான் மஸ்க் டிரம்ப்பை ஆதரித்து பிரச்சாரம் செய்கிறார்.

உக்ரைன் X ரஷ்யப் போர், இஸ்ரேல் X காஸா – லெபனான் – ஈரான் போர் ஆகியவற்றின் பின்னணியில் அமெரிக்காவின் தொடர் செயல்பாடுகள் உள்ளன. ஒரு காலத்தில் ரஷ்யாவின் அங்கமாக இருந்த உக்ரைனை அதன் செல்வாக்கிலிருந்து பிரித்து நேட்டோ அமைப்பில் சேர்த்து தங்கள் வசம் கொண்டுவர அமெரிக்கா செய்த முயற்சிகளின் விளைவாகத்தான் ரஷ்யா, உக்ரைன் மீது போர் தொடுத்தது என்பதே வல்லுநர்கள் பலரின் கருத்து. அங்கு போர் நிறுத்தம் ஏற்பட வேண்டுமானால் அது அமெரிக்காவின் பங்கின்றி நடக்காது. டிரம்ப் உக்ரைனை கைவிட நினைக்கிறார். அது மேலும் சமன் குலைவையே ஏற்படுத்தும்.

அதைவிட இஸ்ரேலுக்கு டிரம்ப் இரு தினங்களுக்கு முன் சொன்ன ஆலோசனைதான் கடும் அதிர்ச்சியளிப்பது. ஈரானின் அணு ஆயுத நிலையங்களைத் தாக்கி அழித்துவிட வேண்டும் என்று இஸ்ரேலுக்கு அறிவுறுத்தியுள்ளார் டிரம்ப். அவர் சமநிலையுடன் (Mental balance) சிந்தித்துச் செயல்படுவதில்லை என்று அவருடன் பணியாற்றிய சிலர் கூறியுள்ளார்கள். அந்தக் கூற்றை நம்பாமல் இருக்க முடியவில்லை. இஸ்ரேல் அப்படி ஈரானின் அணு ஆயுத ஆற்றலைத் தாக்கினால் ஈரான் என்ன வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருக்குமா? அல்லது ஈரானுக்கு பின்னால் நிற்கும் சீனாதான் வாளாவிருக்குமா?

உலக அரசியல் முரண்பாடுகள் மிகுந்த சிக்கலடைந்து கொண்டுள்ளது தெளிவாக உள்ளது. அந்த சிக்கலுடன் டொனால்ட் டிரம்ப் அமெரிக்க அதிபராகும் சிக்கலையும் உலகம் தாங்குமா என்று தெரியவில்லை. இதில் முக்கியமான அம்சம் என்னவென்றால் அமெரிக்க அதிபர் தேர்தலில் வாக்களிக்கும் மக்களுக்கு, தமிழ்நாட்டு மக்களுக்கு என்ன உலக அரசியல் தெரியுமோ அந்த அளவுக்குக்கூட தெரியுமா என்பது ஐயமே.

இதுதான் இன்றைய உலகின் நிலை. பெரும்பாலான நாடுகளில் மக்கள் அன்றாட பிரச்சினைகளில் மூழ்கியுள்ளார்கள் அல்லது அதிலிருந்து விடுபட கேளிக்கைகளை நாடுகிறார்கள். முதலீட்டிய சக்திகளும், தேசிய அரசுகளும் சிக்கலான அதிகாரப் போட்டியில் பெரும் ராணுவங்களுடன், அணு ஆயுதங்களுடன் ஈடுபட்டுள்ளன. முற்போக்கு சிந்தனையாளர்கள் இடையில் கிடந்து அல்லாடுகிறார்கள்.

கட்டுரையாளர் குறிப்பு:   

ராஜன் குறை கிருஷ்ணன் – பேராசிரியர், அம்பேத்கர் பல்கலைக்கழகம், புதுதில்லி
 

https://minnambalam.com/political-news/us-presidential-election-and-global-political-environment-what-tamils-need-to-know-by-rajan-kurai-article-in-tamil/

ஜோசெப் பரராசசிங்கம் கொலை தொடர்பில் நேரடி சாட்சி என நம்பப்படுகிறது.

தேவாலய குண்டுவெடிப்பின் சூத்திரதாரிகள்

ஜோசெப் பராராசசிங்கம் கொலை

பல அரசு இயந்திரங்களில் கொள்ளை

என பல கோப்புக்களை தூசிதட்டி எடுத்துள்ளனர்.

மந்திரியின் வண்டி சாரதிக்கு கொழும்பு 7 இல் மாடிவீடு.

திசராணி  குணசேகர

“மழையைத் தேடுகிறேன்
மழையைத் தேடுகிறேன்."
– கில் ஸ்கொ ட்-ஹே ர ன் (அமெரிக்காவில் குளிர்காலம்)

ஜனாதிபதி திஸாநாயக்கவும் அவரது கட்சியும் அவர்களின் நீடித்த ஆதிகால விசுவாசங்களால் விதிக்கப்பட்ட கட்டுப்பாடுகளுக்கு அப்பால் சென்று உண்மையான சமத்துவத்தின் தளத்தில் சிங்களவர்கள் அல்லாத இலங்கையர்களிடம் விண்ணப்பிக்க முடியுமா?

தேர்தல் ஆணைக்குழு தொடர்ந்து உலுக்கி வருகிறது. விவசாயிகள் மற்றும் மீனவர்களுக்கு உரம் மற்றும் எரிபொருள் மானியங்களை அதிகரிக்குமாறு ஜனாதிபதி அநுரகுமார திசாநாயக்கவினால் வழங்கப்பட்ட உத்தரவை பாராளுமன்றத் தேர்தல் காலமென இந்த வாரம், நிறுத்தியிருந்தது.

அதேபோன்று ஜனாதிபதித் தேர்தலின் போது ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் பல கொடுப்பனவுகளை நிறுத்தியது.
சரியான சட்டங்கள், நிறுவனங்கள், வழிகாட்டுதல் மற்றும் நேரம் கொடுக்கப்பட்டால், இலங்கை அரசு இன்னும் காப்பாற்றக்கூடியது என்பதை தேர்தல் ஆணைக்குழுவின்  செயற்பாடு சுட்டிக்காட்டுகிறது; மேம்படுத்தக்கூடியது கூட.

2024 ஜனாதிபதித் தேர்தல் பிரசாரம் எப்போதும் இல்லாத வகையில் சுதந்திரமாகவும் நியாயமாகவும் இருந்தது. தேர்தல் சட்டங்கள் வெளிப்படையாகக் கண்டிப்புடனும் சமத்துவமாகவும் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டன. தேசபந்து தென்னகோனின் தொடர்ச்சியான செல்வாக்கின்றி பொலிசார் பின்பற்றுவதற்கு (உயர் நீதிமன்றத்திற்குப் பாராட்டுக்கள்!) தடையின்றி தேர்தல் ஆணைக்குழு வழிவகுத்தது,
பாதுகாப்பு இராஜாங்க அமைச்சர் பிரமித பண்டார தென்னகோன், அவரது கோட்டையான  தம்புள்ளையில் பாரியளவில் வீடு வீடாக பிரசாரத்தில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தார். தம்புள்ளை பொலிஸாரினால் அது நிறுத்தப்பட்டது. அமைச்சரின் முகத்தில் இருந்த திகைப்பான வெளிப்பாடு, பொலிஸாரின் தலையீட்டின் முன்னொருபோதுமில்லாத தன்மை, அவரது அனுபவத்திற்கு அப்பாற்பட்ட நியாயமான-விளையாட்டுக்கான விசுவாசத்தின் வெளிப்பாடு மற்றும் எங்களுடையது என்று தொடங்கி பலவற்றைப் பேசியது.

தேர்தல் கூட்டத்தில் அப்போதைய ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க தனது இளம் ஆதரவாளர்களுக்கு மதிய உணவு உபசரிப்பதை தடுக்க தேர்தல் ஆணைக்குழு அதிகாரிகள் தலையிட்டனர். மஹரகமவில் உள்ள இளைஞர் நிலையத்திற்கு அதிகாரிகள் இறங்கிய போது, உணவுப் பொருட்களை கைப்பற்றி பொலிஸாரிடம் விருந்தினை கையளித்த போது ஜனாதிபதி உடனிருந்தார்.

கோத்தாபய  ராஜபக்சவின் 20 வது திருத்தச் சட்டம் நடைமுறையில் இருந்திருந்தால், தேர்தல்கள் ஆணைக்குழு இவ்வளவு சுதந்திரமாகச் செயற்பட்டிருக்க முடியாது. அந்தத் திருத்தம் சுயாதீன ஆணைக்குழுக்களை ஜனாதிபதியின் பிற்சேர்க்கைகளாக மாற்றியது. அதிர்ஷ்டவசமாக இலங்கை ஜனநாயகத்தின் அதிர்ஷ்டவசமாக, ரணில் விக்கிரமசிங்க, 21வது திருத்தத்தின் மூலம் ஆணைக்குழுக்களை மீண்டும் சுயாதீனமாக்கினார், அவர்  முதலில் இலங்கையில்   பிரசார நிதியச் சட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தினார்.

தேர்தல் ஆணைக்குழுவில்  பணியாற்றும் அரசியல்  செல்வாக்கு இல்லாத அதிகாரத்துவம், அதன் அரசியலமைப்பு ரீதியாக  உத்தரவாதமான சுதந்திரத்தை முழுமையாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டது, தேர்தல் சட்டங்களை அச்சமோ ஆதரவோ இல்லாமல் எழுத்துபூர்வமாக நடைமுறைப்படுத்தியது.
2024 ஜனாதிபதித் தேர்தலின் பின்விளைவுகள் எப்போதும் இல்லாத விதத்தில் மிகவும் அமைதியானதாக இருந்தது. துப்பாக்கி குண்டுகள் அல்லது தீ வைப்பு ஒருபுறம் இருக்கட்டும் பட்டாசு வெடிக்கவில்லை. என்.பி.பி /ஜே .வி .பி  கூறியமை செயற்படுத்தபட்டிருக்கக்கூடும் . இந்தத் தேர்தலில் அரசியல் வர்க்கத்தின் மீதான மக்களின் கோபம் ஒரு தீர்க்கமான பங்கைக் கொண்டிருந்ததால், அதீத மகிழ்ச்சியின் சில சம்பவங்கள் எதிர்பார்க்கப்பட்டிருக்கலாம். ஆனால் எதுவும் இல்லை. தேர்தல் முடிவு அரசியல் எழுச்சியை ஏற்படுத்தியது, ஆனாலும் நாடு தங்க மீன் கிண்ணம் போல் அமைதியாக இருந்தது.

வெற்றியில் என்.பி.பி /ஜே.வி.பி.இன் சிறந்த நடத்தை எதிர்கால வெற்றியாளர்களால் பின்பற்றப்படும், மேலும் எமது அரசியல் கலாசாரத்தில், ஒரு பெரிய புதிய பாரம்பரியத்தில் நிலை நிறுத்தப்படும் என்று நம்புகிறோம். (அதேசமமாக, மிகவும் பொருத்தமான ஹரிணி  அமரசூரியவை பிரதமராக அவர்கள் நியமித்திருப்பது, உயர் மட்டங்கள் உட்பட, பொருத்தமான பெண்களுக்கு கதவுகளைத் திறக்க ஏனைய  தரப்பினரை ஊக்குவிக்கும் என்று நம்புகிறோம்)

போட்டியில்  இரண்டாம் இடத்தைப் பிடித்தவரை தேர்தல் பணியின் நிறைவு நிகழ்வில் பேச அழைத்ததன் மூலம் தேர்தல் ஆணைக்குழு மற்றொரு சிறந்த முன்னுதாரணத்தை அமைத்துள்ளது. சஜித் பிரேமதாச ஒரு குறுகிய மற்றும் உறுதியான உரையை நிகழ்த்தும் சந்தர்ப்பத்திற்கு உயர்ந்தார், இரண்டு உரிச்சொற்கள் பொதுவாக பயன்படுத்த முடியாதவை மற்றும் அவரது கூற்றுகள். ரணில் விக்கிரமசிங்கவுக்கு முகவர் ஒருவரை அனுப்புவதற்குப் பதிலாக, தனிப்பட்ட முறையில் நிகழ்வில் கலந்துகொள்ளும் தைரியம் இருந்திருந்தால், இத்தருணத்தின் தொனி மிகவும் சிறப்பாக இருந்திருக்கும். தேசத்திற்கு சிந்தனைமிக்க உரையை ஆற்றியதன் மூலம் அவர் அந்த குறையை சரிசெய்தார்.

ஒன்றாக எடுத்துக்கொண்டால், 2024 ஜனாதிபதித் தேர்தல் முதிர்ச்சியடையாத ஜனநாயகத்திலிருந்து முதிர்ந்த ஜனநாயகத்திற்கு மாற்றும் படியை இலங்கை எடுத்த தருணத்தைக் குறிப்பதாக  இருந்தது. ஜனநாயகம் என்பது செயற்பாட்டில்இருக்கிறது. மந்திரக்கோலை அசைத்தால் கிடைப்பது போல் ஜனநாயக முன்னேற்றங்கள் ஒரு நொடியில் நடக்காது. அவை நீண்ட செயல்முறைகள், பெரும்பாலும் பல மாறுபாடுகளுடன். இன்று நம்மிடம் உள்ள உண்மையான சுதந்திரமான தேர்தல் ஆணைக் குழு  உருவாகி இரண்டு தசாப்தங்கள் மற்றும் அதற்கு மேற்பட்ட காலம் எடுத்தது.

2001 ஆம் ஆண்டு 17வது திருத்தம் அரசியலமைப்பு பேரவை மற்றும் சுயாதீன ஆணைக்குழுக்களை நிறுவியது. செயல்படுத்தப்படாவிட்டாலும், அது ஒரு யோசனை, ஒரு நம்பிக்கை, ஒரு பார்வையை நிலைநிறுத்தியது. மகிந்த ராஜபக்ச 18வது திருத்தச் சட்டத்தின் மூலம் ஆணைக்குழுக்களை ஜனாதிபதியின் பிற்சேர்க்கையாக மாற்றினார். சிறிசேன – விக்கிரமசிங்க நிர்வாகம் அந்த பின்னடைவை 19வது திருத்தத்தின் மூலம் மாற்றியமைத்து, இன்னும் சொல்லப்போனால், ஆணைக்குழுக்களை செயற்பட வைத்தது.

கோத்தாபய  ராஜபக்ச, உண்மையான ராஜபக்ச பாணியில், 20 வது திருத்தத்தின் மூலம் ஆணைக்குழுக்கள் மீது ஜனாதிபதி கட்டுப்பாட்டை மீண்டும் சுமத்தினார். ரணில் விக்கிரமசிங்க சுயாதீன ஆணைக்குழுக்களை மீண்டும் நிறுவினார்.

நல்லது, கெட்டது மற்றும் அசிங்கமானது

2024 ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கு சில நாட்களுக்கு முன்னர் ஒரு தொலைக்காட்சி நேர்காணலின் போது “என்னை நேசிக்கும் மக்கள் நிச்சயமாக நாமலை நேசிப்பார்கள்” என்று மகிந்த ராஜபக்ச  கூறினார். நாமல் ராஜபக்சவின் துணிச்சலான பிரசாரம் இருந்த போதிலும் அதிர்ஷ்டவசமாக இலங்கை ஜனநாயகத்தில் , ‘என்னை நேசிக்கின்ற -என் மகனை நேசிக்கின்ற’ என்ற இலங்கையர்கள் எண்ணிக்கையில் குறைவாகவே இருந்தனர்; 342,781 வாக்காளர்கள், 2.6% வாக்காளர்கள். ராஜபக்ச மந்திரம் போய்விட்டது  என்றென்றும் போய்விட்டது.

“மக்கள் இன்னும் கொஞ்சம் பொறுமையாக இருந்திருந்தால், பொருளாதார நெருக்கடிக்கு தீர்வு கிடைத்திருக்கும்” என்று பசில் ராஜபக்ச 2022  டிசம்பர்  இல் ஒரு தொலைக்காட்சி சனலுக்குத் தெரிவித்தார். வாக்காளர்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும். ராஜபக்சக்கள் இயங்கும் பொருளாதாரத்தை மரபுரிமையாகப் பெற்றனர் மற்றும் அதிலிருந்தவற்றை  எடுத்து, இலங்கை மக்களை இக்கட்டான நிலைக்குத் தள்ளினார்கள். கோத்தாபய ராஜபக்ச வெளியேற்றப்பட்ட நேரத்தில், 14 பேர் வரிசையில் நின்று இறந்தனர்.

நாம் எப்படி வங்குரோத்து நிலையை அடைந்தோம் என்பது பற்றிய நியாயமான விவாதம் ஜனாதிபதித் தேர்தல் காலத்தில் வெளிப்படையாக இல்லாமல் இருந்தது. ராஜபக்ச மெத்தனம் புரிந்துகொள்ளக்கூடியது, இயற்கையானது. துரதிர்ஷ்டவசமாக, மூன்று முக்கிய வேட்பாளர்களுக்கும் இந்த பிரச்சினை ஒரு பிரச்சினையாக இல்லை. கோத்தாபய ஆதரவாளர்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் அவருக்கு ஆதரவளித்ததால் ரணில் விக்கிரமசிங்க இந்த விடயத்தைத் தவிர்த்து விட்டார். சஜித் பிரேமதாசவும் அநு ரகுமார திஸாநாயக்கவும் ரணில் விக்கிரமசிங்க நாட்டின் வீழ்ச்சியை தடுத்து நிறுத்தி சில அங்குலங்கள் மேலே இழுத்ததற்காக எந்தப் புகழையும் பெற விரும்பாத காரணத்தினால் இந்தப் பிரச்சினையைத் தவிர்த்துவிட்டனர். (தற்செயலாக, ரணில் விக்ரமசிங்க  சிறப்பாகச் செயல்பட்டிருக்கலாம், அவர் ஒரு காலத்தில் ராஜபக்சவின் அடிவருடிகள் தன்னைச் சூழ்ந்து கொள்ளாமல், ஐ.தே.க.வின் வேட்பாளராகப் போட்டியிட்டிருந்தால். வெற்றி அவருக்கு ஒருபோதும் கிடைக்கப் போவதில்லை. ஆனால் அவருக்குக் கிடைத்த இழப்பை  தவிர்த்திருக்க முடியும்). மக்கள் ஞாபகமாக  வைத்திருந்து செயல்பட்டனர். ராஜபக்சவின் வாக்குத் தளம் இப்போதைக்கு இல்லை.

ஐ.எம்.எவ்.பிணை மீட்பு  பொதியில்  கையொப்பமிடப்பட்ட போது, சுனில் ஹந்துன் நெத்தி (எதிர்கால என்.பி.பி  அரசாங்கத்தில் ஒரு சாத்தியமான நிதியமைச்சர்) அதை “சமீபத்திய ஐ.எம்.எவ்  உடன்படிக்கைகளில் மிகவும் மோசமானது” என்று குறிப்பிட்டிருந்தார் . பிரசாரத்தின் போது, என்.பி.பி /ஜே. வி.பி.  அதன் எதிர்ப்பைக் குறைத்தது, இது யதார்த்தத்திற்கு இடமளிக்கும் செயல்முறையாகும். இது ஒப்பந்தத்தை ரத்து செய்யாது என்ற வாக்குறுதியில் முடிந்தது. ஜனாதிபதி அநுரகுமார திஸாநாயக்கவின் இந்த புதிய நிர்வாகமும் இதுவரை நடுநிலையாக இருக்கிறது, நேரடி வரிகள் தொடர்பாக , மற்றொரு கடந்தகால வாக்குறுதிக்கு வரும்போது, அதே அளவு எச்சரிக்கையுடன் இருக்கும் என்று நம்புகிறோம்.

மீண்டும், ஹந்துன்நெத்தியின் கூற்றுப்படி என்.பி.பி.  வரி இல்லாத வரம்பை  மாதத்திற்கு ரூபா 200,000 மற்றும் மேல் விகிதத்தை 24% ஆக குறைக்கவும் திட்டமிடுகிறது . மங்கள சமரவீர காலத்தில் இருந்த வரம்பை அதிகரித்து, ரூ. 150,000, அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கிறது; உயர்மட்ட வீ தத்தை மிகக் கடுமையாகக் குறைப்பது இல்லை – ஐ.எச்.பி.வாக்கெடுப்பின்படி, 40% செல்வந்தரான இலங்கையர்களில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் என்.பி.பி.க்கு ஆதரவாக இருந்தனர் என்பதை ஒருவர் நினைவுபடுத்தும் வரை. இந்த குறிப்பிட்ட வட்டத்தை சதுரமாக்குவதற்கு ஒரு குறைவான நிதி அழிவு வழி இருக்கலாம். புதிய அரசாங்கம் உண்மையில் ஊழலையும் வீண்விரயத்தையும் குறைக்குமானால், 36% வரி விதிக்கப்படுவதை அதன் ஆதரவாளர்கள் எவ்வாறு எதிர்க்க முடியும். ஏனெனில் அவர்களின் வரிப்பணத்தை இழிவுபடுத்தப்பட்ட அரசியல் வர்க்கத்தை வளப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக நாட்டின் முன்னேற்றத்திற்காகப் பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பதை அவர்கள் அறிவார்கள்?

புதிய ஜனாதிபதியின் பதவியேற்பு ஒரு எளிமையான  விவகாரம். மைத்திரிபால சிறிசேனவைப் போலவே, எளிமையான, மலிவான மற்றும் மிகவும் அணுகக்கூடிய முதலீட்டைக் கொண்டிருந்தார். ஜனாதிபதி சிறிசேன தனது பதவியேற்பு உரையில் நிறைவேற்று ஜனாதிபதி முறைமையை ஒழிப்பதாக உறுதியளித்தார். நாட்டின் மற்றும் அவரது துரதிர்ஷ்டத்திற்கு வாக்குறுதி மீறப்பட்டது.

என்.பி.பி./ஜே.வி.பி . கூட நிறைவேற்று ஜனாதிபதி முறையை ஒழிப்பதாக உறுதியளித்துள்ளது. ஆனால், தேர்தலுக்குப் பின், அந்த வாக்குறுதி குறித்து அதிகம் பேசப்படவில்லை. ஜனாதிபதி பதவி ஏற்கனவே புதிய ஆட்சியாளர்களின் மனதில் பதிந்துவிட்டதா?

புதிய நிர்வாகம் தொடங்கியதில் இருந்து, வாகனக் கண்காட்சி என்பது ஊரில் மிகப்பெரிய பேச்சாக இருக்கலாம். மிகக் குறைந்த நேரத்தில் பொது நிதியை விரயம் செய்யம் குற்றம்  (ஏன் போர்ஷே, சொர்க்கத்திற்காக?) அதிகார துஷ்பிரயோகம் மற்றும் ஊழலுக்கு அளவிட முடியாத நெகிழ்ச்சித் தன்மையின் நிரந்தர வாசலை ஜனாதிபதி பதவி எவ்வாறு உருவாக்குகிறது என்பதை நிரூபிக்கிறது. ஒரு ஜனாதிபதி தனது விசுவாசிகளுக்கு வெகுமதி அளிக்க பொது நிதியைப் பயன்படுத்துகிறார் என்ற (சமீபத்திய கதை) மீண்டும், ஏன் ஜனாதிபதி பதவி ஜனநாயகத்திற்காக மட்டுமல்ல, நிதிக்காகவும் செல்ல வேண்டும் என்பதை நிரூபிக்கிறது.

பொருளாதார ஆரோக்கியம்.
வாகனப் பிரச்சினையை அதிகம் பயன்படுத்திய என்.பி.பி /ஜே.வி.பி  இன்னும் அந்தக் குறிப்பிட்ட கருத்தைக் கூறவில்லை. புதிய ஆட்சியானது டோல்கீனின் லார்ட் ஆஃப் தி ரிங் என்ற இலங்கைப் பதிப்பின் ஃப்ரோடோ, மோதிரத்தின் கவர்ச்சியை எதிர்த்து அதை அழித்ததா?

வடக்கு, தெற்கு மற்றும் காஸாவிலிருந்து ஒரு பாடம்
ஜனாதிபதி மாளிகையில் இரண்டு வீதிகளை திறந்து வைத்தமைக்காக ஜனாதிபதி அநுரகுமார திஸாநாயக்க பாராட்டப்பட்டார். (மைத்திரிபால சிறிசேனவும் தனது முதல் வாரங்களில் இதேபோன்ற ஒன்றைச் செய்தார்).

யாழ்ப்பாணத்தில் மூடப்பட்டுள்ள பல வீதிகளை திறந்து வைப்பதன் மூலம் வடக்கிற்கு இதேபோன்ற செயற்பாட்டை  மேற்கொள்ளுமாறு ஜனாதிபதியிடம் முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் அங்கஜன் இராமநாதன் கோரிக்கை விடுத்துள்ளார். அந்த கோரிக்கைக்கு ஜனாதிபதியின் பதில் இன்னும் வரவில்லை. திஸாநாயக்க பிக்குகள் மற்றும் ஓய்வு பெற்ற இராணுவத்தினரை நம்பியிருப்பதால் வராமல் போகலாம்.

குறைந்தபட்சம் ஒரு வகையில், அநுரகுமார திஸாநாயக்க, கோத்தாபய  ராஜபக்சவுடன் (மற்றும் ரணில் விக்கிரமசிங்க) ஒரு குறிப்பிடத்தக்க ஒற்றுமையைக் கொண்டுள்ளார்: அரசியல் விசுவாசமான ‘போர் வீரரை’ பாதுகாப்புச் செயலாளராக நியமித்தல் (மற்றும் வைத்திருத்தல்). அத்தகைய ஜனாதிபதியால் இறுதி ஈழப்போர் = மனிதாபிமான நடவடிக்கை என்ற கட்டுக்கதைக்கு அப்பால் செல்ல முடியுமா? அவர் முயற்சி செய்வாரா?

யுத்தம் முடிவடைந்து 15 வருடங்கள் கடந்துள்ள நிலையில், வடக்கு மிகவும் இராணுவமயமாகவே உள்ளது. 2022 இல், இலங்கையின் 21 இராணுவப் பிரிவுகளில் 14 வடக்கில் நிலைகொண்டிருந்தன. இப்போது நிலைமை வேறுவிதமாக இருக்க முடியாது. வடக்கை ஏன் இராணுவத்தால் நிரப்ப வேண்டும்? இன்னும் ஏன் தமிழர்களை இப்படி வித்தியாசமாக நடத்துகிறார்கள்? அவர்கள் தமிழர்கள் என்பதால், அந்த அளவுகோலால் எப்போதும் சந்தேகப்படுவார்களா?
நாட்டின் ஏனைய பகுதிகளுடன் ஒப்பிடும் போது வடக்கு மற்றும் கிழக்கில் திஸாநாயக்க மிகவும் மோசமாக இருந்தார். வெளிப்படையாக, அங்குள்ள மக்கள் அவரது சகோதரத்துவ பாடல் வரிகள் சந்தேகத்தின் அளவுடன் கருதுகின்றனர். பிக்குகள்  மற்றும் ஓய்வுபெற்ற இராணுவத்தின் மீது அவர் வெளிப்படையாகச் சார்ந்திருப்பது, அதிகாரப் பகிர்வுக்கான அவரது அர்ப்பணிப்பு இல்லாமை, ஊழல் மற்றும் வீண்விரயத்தை எதிர்த்துப் போராடும் தெற்கு முற்போக்குவாதிகளுக்கு (அதுவும் செய்யப்பட வேண்டும்) முக்கியமற்றதாகத் தோன்றலாம். ஆனால் அந்த இரு மாகாணங்களின் தமிழர்களுக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் இருப்புகள்  தொடர்பாக  கவலையளிக்காதது எவ்வாறு?

ஜனாதிபதி திஸாநாயக்கவும் அவரது கட்சியும் அவர்களின் நீடித்த ஆதிகால விசுவாசங்களால் விதிக்கப்பட்ட கட்டுப்பாடுகளுக்கு அப்பால் சென்று உண்மையான சமத்துவத்தின் தளத்தில் சிங்களம் அல்லாத இலங்கையர்களிடம் முறையிட முடியுமா?
அவ்வாறான அணுகுமுறை இல்லாத பட்சத்தில், வடக்கின் தீவிர -இராணுவமயமாக்கல் முடிவடையாது, மேலும் இலங்கை இராணுவ இறக்குமதி வளாகமானது அனைத்து இலங்கையர்களின் உண்மையான தேவைகளை பூர்த்தி செய்வதற்கு பயன்படுத்தக்கூடிய பற்றாக்குறை வளங்களை தொடர்ந்து நுகரும்.

காசா மீதான இஸ்ரேலின் போரின் தொடக்கத்தில், சமாதானத்துக்கான  யூதர்களின் ரப்பி ஜெசிகா ரோசன்பெர்க்  மினியாபோலிஸில் நடந்த பைடன் -நன்கொடையாளர்களின் கூட்டத்தில் குறுக்கீடு செய்து , “திரு. ஜனாதிபதிஅவர்களே , யூத மக்கள் மீது உங்களுக்கு அக்கறை இருந்தால்,  நீங்கள் இப்போது போர் நிறுத்தத்திற்கு அழைப்பு விடுக்க வேண்டும்” என்று கோரிக்கை  விடுத்தார் . 1,000-க்கும் மேற்பட்ட நன்கொடையாளர்கள் கூச்சலிட்டனர். அவர்  அகற்றப்பட்டார்.
 2024 செப்டம்பர் வரை, இஸ்ரேலின் காட்டுமிராண்டித்தனமான தாக்குதலில் 41,000க்கும் மேற்பட்ட பாலஸ்தீனியர்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர்.  2024ஆகஸ்ட் க்குள், போரினால் இஸ்ரேலுக்கு 67.3 பில்லியன் டொலர்கள் செலவானது. இஸ்ரேல்  பைத்தியக்காரத்தனமான போரை லெபனானுக்குள் விரிவுபடுத்துவது நிதி மற்றும் மனித செலவுகளை செங்குத்தாக உயர்த்தும்.

தமிழர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள்  இலங்கையர் என்ற தன்மையை ஏற்றுக்கொள்ள சிங்களவர்களால் முடியாதமையே , சுதந்திரத்தின் போது நாடு கொண்டிருந்த பெரும் ஆற்றலை உணரத் தவறியதற்கு முக்கிய காரணியாக இருந்தது. இராணுவச் செலவைக் குறைக்கவோ அல்லது வடக்கு மற்றும் கிழக்கின் சில பகுதிகளை இராணுவ மயமற்றதாக்கவோ  நாங்கள் விரும்பாததன் மூலம் இந்த இயலாமை தொடர்கிறது. இதுவே சிறிசேன-விக்கிரமசிங்க நிர்வாகத்திற்கும் விக்கிரமசிங்க  ஜனாதிபதி பதவியும் அகப்பட்டுக்கொண்டதும் துன்பகரமா னதாக   இருந்த இக்கட்டான  நிலையாகும்  .[ இரண்டு சமமான ஆபத்தானவற்றுக்கு  இடையில், இரண்டையும் எதிர்கொள்ளாமல்  கடந்து செல்ல முடியாது மற்றும் மற்றொன்றுக்கு பலியாகலாம்]. . அநுரகுமார திஸாநாயக்க நிர்வாகம் சிறப்பாக செயற்பட முடியுமா? சமூகத்திலும் அதன் சொந்த அணிகளிலும் ஆழமாக வேரூன்றியிருக்கும் தப்பெண்ணங்களைக் கடந்து, இலங்கைக்கு மிகவும் தீங்கு விளைவித்த இன-மத தீய சுழற்சியில் இருந்து வெளியேற முடியுமா?
பினான்சியல் டைம்ஸ்

https://thinakkural.lk/article/310354

கந்தையா அருந்தவபாலன்

இலங்கை மக்களுக்கு வளமான வாழ்வையும் அழகான நாட்டையும் தருவதாக வாக்குறுதியளித்த அனுரகுமார திசநாயகவை இலங்கையின் ஒன்பதாவது நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதியாக நாட்டு மக்கள் தெரிவு செய்துள்ளார்கள். ஜனாதிபதியாக பதவியேற்ற அனுர தானும், தனது கட்சிக்கு நாடாளுமன்றத்திலிருந்த மூன்று உறுப்பினர்களும் சேர்ந்து அமைச்சுப் பொறுப்புகளைப் பகிர்ந்த பின் நாடாளுமன்றத்தைக் கலைத்து புதிய நாடாளுமன்றத் தேர்தல் ஒன்றுக்கான அறிவிப்பையும் வெளியிட்டுள்ளார். எதிர்வரும் நவம்பர் மாதம் 14 ஆந் திகதி தேர்தல் நடைபெறவிருப்பதுடன், 21 ஆந் திகதி புதிய நாடாளுமன்றம் கூடவுள்ளது.

இலங்கையின் அரசியலமைப்பின்படி ஜனாதிபதிக்கு அதிகளவு அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டிருந்தாலும் சட்டவாக்கத்துறையான நாடாளுமன்றத்தின் ஆதரவின்றி அவரது அதிகாரங்களை முழுமையாகப் பிரயோகித்து ஆட்சி செய்ய முடியாது. அவரது ஆட்சிக்குத் தேவையான சட்டங்களை ஆக்குவதற்கு மட்டுமன்றி நிதியொதுக்கீடுகளுக்கும் நாடாளுமன்றத்தின் ஆதரவு அவசியமாகும். அதுவும் மாற்றங்களை எதிர்பார்த்து நிற்கும் மக்களைத் திருப்திப்படுத்துவதற்கு வழமைக்கு மாறான மிகக் கடினமான பல தீர்மானங்களை அவர் எடுக்கவேண்டியுள்ளதால் நாடாளுமன்றத்தில் சாதாரண பெரும்பான்மை மட்டுமன்றி மூன்றில் இரண்டு சிறப்புப் பெரும்பான்மையும் அவருக்கு அவசியமாகும். குறைந்தது சாதாரண அறுதிப் பெரும்பான்மையான 113  ஆசனங்களை அவரது கட்சி பெற்றால் மட்டுமே அனுர தனது ஜனாதிபதி பதவியை நிலைப்படுத்த முடியும். அவ்வாறு பெறமுடியாத நிலை ஒன்று உருவாகுமானால் நாடு உறுதியற்ற ஒரு குழப்பகரமான நிலைமைக்கு தள்ளப்படுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகரிக்கும்.

ஜனாதிபதித் தேர்தலில் ஒரு கட்சி அல்லது அதனது வேட்பாளர் பெற்றுக்கொண்ட வாக்குகளின் அளவைக்கொண்டு நாடாளுமன்றத்துக்கு அக்கட்சி பெறக்கூடிய ஆசனங்களின் எண்ணிக்கையளவை எதிர்வுகூற முடியாது. ஜனாதிபதிப் பதவியை வென்ற கட்சிக்குச் சார்பான கருத்துநிலை ஒன்று இயல்பாகவே மக்களிடத்து உருவாகும் என்பதால் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் பெற்ற வாக்குகளின் சதவீத அளவைவிட கூடுதலான அளவு நாடாளுமன்ற ஆசனங்களைப் பெறுவதற்கான வாய்ப்பு தேசிய மக்கள் சக்திக்கு உண்டு என்றாலும் அது நிச்சயமான ஒன்றெனக் கூறமுடியாது.

ஏனெனில் இலங்கையின் அரசியல், சமூக நிலைமைகள் மற்றும் தேர்தல் முறைமை என்பவற்றுக்கு அமைய  வெவ்வேறு தேர்தல்களில் வெவ்வேறு வகையான காரணிகள் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துபவையாக உள்ளன. ஜனாதிபதித் தேர்தல் என்பது இலங்கை முழுவதும் ஒரு தொகுதியாக கருதப்படும் தேர்தல் முறையாகும். இதில் உள்ளூர் அல்லது பிரதேசம் மற்றும் தனிநபர் சார்ந்த சிறப்புக் காரணிகளின் செல்வாக்கு மிகக் குறைவாகும். தேசிய நோக்கில் நாடு தொடர்பான காரணிகளின் தாக்கமே அதிகளவில் இருக்கும்.

உதாரணமாக 2019 ஆம் ஆண்டில் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் இனவாதம் மற்றும் தேசிய பாதுகாப்பு என்பன மக்களின் தெரிவில் அதிகளவில் செல்வாக்குச் செலுத்தியது போல இவ்வாண்டுத் தேர்தலில் கடந்த கால ஆட்சியாளரின் ஊழல் மற்றும் அதிகார முறைகேடுகள், பொருளாதாரப் பாதிப்புகள் அதிகளவு செல்வாக்குச் செலுத்தியுள்ளதைக் குறிப்பிடலாம். ஆனால், நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் மாவட்ட அடிப்படையில் உறுப்பினர்கள் தெரிவு செய்யப்படுவதாலும் இலங்கையில் பல்லினத்தன்மை கொண்ட மக்கள் வாழ்வதாலும் அத்தேர்தலில் பிரதேச மற்றும் தனிநபர் சார்ந்த காரணிகள் அதிகளவில் செல்வாக்குச் செலுத்தி வருகின்றன.

இனம், மதம், மொழி போன்ற காரணிகளுடன் வேட்பாளர் தொடர்பான தனிநபர் செல்வாக்கு, பிரதேச கட்சிகளின் செல்வாக்கு போன்ற பல காரணிகள் மக்களின் தெரிவில் செல்வாக்குச் செலுத்துகின்றன. உதாரணமாக நடந்து முடிந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலில் வடக்கில் எல்லா மாவட்டங்களிலும் சஜித்தின் ஐக்கிய மக்கள் சக்திக்கே கூடுதலான வாக்குகள் கிடைத்தன. அதன்படி நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் வடக்கில் அக்கட்சிக்கே  அதிகளவு ஆசனங்கள் கிடைக்கவேண்டும். ஆனால் அவ்வாறு கிடைக்கப் போவதில்லை. பதிலாக வடக்கிலுள்ள தமிழ்க் கட்சிகளுக்கே அதிகளவு ஆசனங்கள் கிடைக்கும். அதேபோல, இத்தேர்தலில் பொதுஜன பெரமுன வேட்பாளர் நாமல் ராஜபக்‌ஷ பெற்றுக்கொண்ட வாக்குகளின் சதவீதம் 2.57 ஆகும். இதற்கமைய இக்கட்சி நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பெறக்கூடிய உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 6 ஆகும். ஆனால் அவ்வாறு இருக்கப்போவதில்லை. அதைவிடக் கூடுதலான உறுப்பினர்களை அக்கட்சி நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பெற்றுக் கொள்ளும்.

நடந்து முடிந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலில் பதிவான வாக்குகளில் அனுரவின் தேசிய மக்கள் சக்தி பெற்றுக்கொண்ட வாக்குகள் சுமார் 42% ஆகும். இதற்கமைய நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் குறைந்தது 97 உறுப்பினர்கள் அக்கட்சிக்கு கிடைக்கவேண்டும். இந்தளவு கிடைக்குமா? அல்லது இதைவிடக் கூட கிடைக்குமா? அல்லது இதைவிடக் குறையுமா? என்பது ஆய்வுக்குரியது. பொதுவாக இலங்கையின் தேர்தல் வரலாற்றில் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் வெற்றி பெறும் கட்சி நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் அதிகளவு உறுப்பினர்களைப் பெற்றுக் கொள்வதே வழமையாக உள்ளது. அந்த வகையில் அறுதிப் பெரும்பான்மையை (113) அல்லது மூன்றில் இரண்டு சிறப்புப் பெரும்பான்மையை (151) அக்கட்சிகள் பெற்றிருக்கின்றன.

அந்தவகையில் தேசிய மக்கள் சக்திக்கு உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 97 ஐ விட  கணிசமான அளவு அதிகரிக்கக்கூடிய வாய்ப்பு காணப்படுகிறது. இதில் இரண்டு முக்கிய காரணிகள் தேசிய மக்கள் சக்திக்குச் சார்பானவையாக உள்ளன. ஒன்று ஜனாதிபதியாகத் தெரிவு செய்யப்பட்ட ஒருவர் சார்பாக மக்களின் கருத்து நிலையில் ஏற்படும் மாற்றம். இதன்மூலம் அக்கட்சிக்கான வாக்குகள் அதிகரிப்பதற்கான வாய்ப்புகள் உண்டு. இரண்டாவது, மாவட்ட ரீதியிலான சிறப்பு ஒதுக்கீட்டு (போனஸ்) உறுப்பினர்கள். அதாவது ஒரு மாவட்டத்தில் அதிகூடிய வாக்குகளைப் பெறும் கட்சிக்கு ஒரு உறுப்பினர் ஒதுக்கப்பட்ட பின்னரே ஏனையவை விகிதாசார அடிப்படையில் பங்கிடப்படும். ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தேசிய மக்கள் சக்தி 15 தேர்தல் மாவட்டங்களில் கூடுதலான வாக்குகளைப் பெற்றுள்ளது. அந்த அடிப்படையில் குறித்த அந்த 15 மாவட்டங்களிலும் அதேயளவு வாக்குகளை அக்கட்சி பெறுமிடத்து பங்கீட்டுக்கு மேலாக 15 உறுப்பினர்களைப் பெறக்கூடிய வாய்ப்புண்டு. இதேபோலவே தேசியப் பட்டியலிலிருந்தும் கூடிய உறுப்பினர்களைப் பெறுவதற்கான வாய்ப்புள்ளது. இந்த வழிகளில் தேசிய மக்கள் சக்திக்கு சாதகமான நிலைமைகள் காணப்படுவதால் அறுதிப் பெரும்பான்மையை (113) விட சற்றுக் கூடுதலான உறுப்பினர்களை இலகுவாக பெறுவதற்கான வாய்ப்புகள் உள்ளன.

இவ்விடயத்தில் சஜித்தின் ஐக்கிய மக்கள் சக்திக்கான வாய்ப்புக் குறைவாகும். ஏனெனில் அவரின் கட்சி ஏழு மாவட்டங்களில் மட்டும் முதன்நிலை பெற்றிருப்பதுடன், அவை வடக்கு, கிழக்கு, மலையகம் சார்ந்த மாவட்டங்களாக உள்ளன. வரும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் வடக்கு, கிழக்கில் இக்கட்சி முதன்மை பெறுவதற்கான வாய்ப்புக் குறைவு என்பதற்கப்பால் உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையும் இம்மாவட்டங்களில் மிகக் குறைவாகவே இருக்கும்.

இதுவரை இலங்கையில் நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தல்களில் பதிவு செய்யப்பட்ட வாக்குகளில் முதல் சுற்றிலேயே  50 % இலும் கூடிய வாக்குகளை பெற்று ஜனாதிபதிகள் தெரிவாகியிருந்தனர். ஆனால் இம்முறை 50% இலும் குறைவான வாக்குகளையே அனுர பெற்றிருந்தார். எனினும் அவரது நேர் எதிர்ப் போட்டியாளரை விட 13 இலட்சம் அதிகப்படியான வாக்குகளை அவர் பெற்றிருந்தார். இது 10% உயர்வானதாகும். 2019 இல் நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தலில் கோதபாய ராஜபக்‌ஷ தனது நேரெதிர் போட்டியாளரைவிட 14 இலட்சம் வாக்குகளை அதிகமாகப் பெற்றிருந்தார். அத் தேர்தலிலும் இருவருக்கிடையில் 10% வேறுபாடே இருந்தது. எனினும் அதன்பின் 2020 இல் நடைபெற்ற நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் கோதாபயவின் பொதுஜன பெரமுன கட்சி தேசியப்பட்டியல் உறுப்பினர்கள் உள்ளடங்கலாக 145 உறுப்பினர்களைப் பெற்றபோது சஜித்தின் ஐக்கிய மக்கள் சக்தி 54 உறுப்பினர்களை மட்டுமே பெற்றிருந்தது.

இக்குறைவுக்கு  ஏலவே சுட்டிக்காட்டியது போல அத்தேர்தலிலும் வடக்கு, கிழக்கு, மலையக மக்களே அதிகளவில் சஜித்துக்கு வாக்களித்திருந்ததன் காரணமாக நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் அப்பகுதிகளைச் சேர்ந்த பிரதேசக் கட்சிகளின் உறுப்பினர்கள் தெரிவு செய்யப்பட்டதனால் ஐக்கிய மக்கள் சக்திக்கு உறுப்பினர்கள் அதிகம் கிடைக்காமல் போனமையாகும்.இதேபோன்ற ஒரு காட்சி  இம்முறையும் தோன்றினால் தேசிய மக்கள் சக்திக்கு நாடாளுமன்றில் உறுதியான பலம் கிடைக்காமல் இருப்பதற்கான வாய்ப்பு ஏற்படும். எனினும் இந்த வாய்ப்பானது எதிரணிகளின் வியூகங்களால் மட்டுப்படுத்தப்படுவதற்கான நிலைமைகளும் உண்டு.

அவ்வியூகங்களில் முக்கியமானதொன்று ஐக்கிய மக்கள் சக்தி மற்றும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சி என்பவற்றை ஒன்றிணைப்பதற்கான முன்னெடுப்பாகும். உண்மையில் இவ்விரு கட்சிகளும் மோதகமும் கொழுக்கட்டையும் போன்றதுதான். இவ்விரண்டும் சேர்ந்து மோதகமாகவோ அல்லது கொழுக்கட்டையாகவோ அல்லது இன்னொரு பெயரிலோ ஒன்றிணைவதற்கான சாத்தியம் அதிகமுண்டு.  ஐக்கிய தேசியக் கட்சி ஏற்கனவே எலும்புக்கூடாகிவிட்டது. ரணிலின் ஆட்சியைத் தக்கவைத்தவர்கள் பொதுஜன பெரமுன உறுப்பினர்கள். அவர்களில் கணிசமானவர்களும் முக்கிய புள்ளிகளும் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் ரணிலின் பின்னால் நின்றவர்கள். அவர்கள் எதிர்காலத்தில் என்ன முடிவெடுப்பார்கள் என்று கூறுவது கடினம். பலர் மீண்டும் தமது தாய்க்கட்சியான பொதுஜன பெரமுனவுக்கு திரும்பக்கூடும். எனினும் அக்கட்சியின் நிலை இறங்குமுகமாக இருப்பதால் ஐக்கிய தேசியக்கட்சியும் ஐக்கிய மக்கள் சக்தியும் இணையும்போது அவர்களில் கணிசமானவர்களும் அதில் இணையக்கூடும். ஏனெனில் அவர்களுக்கு கட்சி, கொள்கை என்பவற்றைவிட பதவி முக்கியம். இவ்வாறான ஒரு இணைவு ஏற்பட்டாலும்  அல்லது கணிசமானவர்கள் தமது தாய்க்கட்சியான பொதுஜன பெரமுனவுடன் இணைந்தாலும் அது நிச்சயமாக தேசிய மக்கள் சக்தியின் மீது எதிர்மறையான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என எதிர்பார்க்கலாம்.

புள்ளிவிபர அடிப்படையில் பார்த்தால் தேர்தலில் அனுர பெற்றது 42%, சஜித் பெற்றது 32%, ரணில் பெற்றது 17%. சஜித்தும் ரணில் தரப்பும் இணையும்போது அது 49% ஆக மாறும். இது அனுரவைவிட 7% அதிமானது. அதனால் நாடாளுமன்றில் எதிர்த்தரப்பு தேசிய மக்கள் சக்தியைவிட அதிகஆசனங்களைக் கைப்பற்றும் என வாதிடமுடியும். ஆனால் புள்ளிவிபரங்கள் எல்லாச் சந்தர்ப்பங்களிலும் உண்மைநிலையைப் பிரதிபலிப்பதில்லை. ஆனால் ஐக்கிய மக்கள் சக்தியுடனான ஏனைய கட்சிகளின் கூட்டு அதிலும் குறிப்பாக தமிழ், முஸ்லிம் கட்சிகளுடனான கூட்டு அப்படியே தொடர்வது நிச்சயம் தேசிய மக்கள்

சக்தியின் மீது கணிசமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். அதேபோலவே ஜனாதிபதித் தேர்தலைப் போன்றல்லாது நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பொதுஜன பெரமுனவும் ஓரளவு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். அதேவேளை, எதிர்காலத்தில் கூட்டுக்களில் மாற்றம் அல்லது புதிய கூட்டுக்கள் ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்புகளும் உள்ளன. எதுவாயினும் தேசிய மக்கள் சக்தியுடன் பலமுள்ள வேறு கட்சிகள் கூட்டுச் சேர்வதற்கான வாய்ப்புகள் மிகக் குறைவாகக் காணப்படுவதால் எதிர்த்தரப்புகளின் திரட்சி அக்கட்சிக்கு சவாலாக அமையலாம்.

நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் தேசிய மக்கள் சக்தி எதிர்கொள்ள வேண்டியுள்ள இன்னொரு சவால், வேட்பாளர்கள் தொடர்பானது. எதிர்த்தரப்புகளால் நிறுத்தப்படவுள்ள வேட்பாளர்கள் முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள், அமைச்சர்கள் அல்லது அவர்களைப் போன்ற பிரபலமானவர்களாக இருக்கும்போது அவர்களுக்கு எதிராக தேசிய மக்கள் சக்தியினால் நிறுத்தப்படும் வேட்பாளர்களில் ஒரு சிலரைத்தவிர ஏனையோர் புதியவர்களாக அல்லது ஒப்பீட்டு ரீதியில் மக்கள் மத்தியில் பிரபலம் குறைந்தவர்களாகவே இருக்கப்போகிறார்கள். இவ்வேட்பாளர்கள் படித்தவர்களாக, நேர்மையானவர்களாக இருக்கக்கூடும். ஆனால் தேர்தலில் வெல்வதற்கு அத்தகைமைகள் மட்டும் போதுமானவையல்ல.

ஏலவே சுட்டிக்காட்டியது போல இதில் தனிமனிதக் காரணிகள் அதிகம் செல்வாக்குச் செலுத்தக்கூடியன. ஒரு தொகுதியில் ஏலவே அரசியலில் பதவிகளை வகித்து கணிசமான வாக்கு வங்கியைக் கொண்டிருக்கும் ஒருவரை அவர் எக்கட்சியைச் சேர்ந்தவராக இருந்தாலும் எதிர்த்து கூடிய வாக்குகளை புதிய ஒருவர் பெறுவது இலகுவான ஒன்றல்ல. மாற்றத்துக்காக ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மக்கள் வாக்களித்ததுபோல் நாடாளுமன்றத் தேர்தலிலும் நடந்து கொள்வார்கள் என எதிர்பார்க்க முடியாது.

இவற்றுக்கு மேலாக அனுரவின் வெற்றியை விரும்பாத பலதரப்புகள் இச்சந்தர்ப்பத்தில் தமக்குச் சாதகமாகப் பயன்படுத்தக் காத்திருக்கின்றன என்பதையும் நிராகரிக்க முடியாது. உள்நாட்டைப் பொறுத்தமட்டில் நீண்டகாலமாக அரசியல் அதிகாரத்தையும் அதனுடன் இணைந்து அளவுக்கதிகமான வசதி வாய்ப்புகளையும் அனுபவித்த மேற்றட்டு அரசியல்வாதிகள், இவர்களுடன் பரஸ்பர நலன்களைப் பகிர்ந்து கொண்ட முதலாளிகளும் நிறுவனங்களும், எல்லை கடந்து அனுரவின் கையில் அதிகாரம் செல்வதை விரும்பியிருக்காத இந்தியா மற்றும் மேற்குலக நாடுகள் போன்றன நாடாளுமன்றத்தினூடாக அனுரவுக்கு குடைச்சல் கொடுத்து தமக்கு வசதியாக மீண்டும் பழைய நிலைக்கு நாட்டை கொண்டுவர முயற்சிப்பர் என்பதையும் நிராகரிக்க முடியாது.

இது போன்ற பல தடைகளையும் திரைமறைவு முயற்சிகளையும் எதிர்கொண்டே தேசிய மக்கள் சக்தி ஜனாதிபதித் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றமையால் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் எழக்கூடிய புதிய சவால்களையும் அது வெற்றிகொள்ளும் என எதிர்பார்க்க முடியும். இலங்கை என்ற வண்டிலின் எருதுகளை அனுரவிடம் கொடுத்த மக்கள் அவற்றின் நாணயக் கயிற்றையும் அவரிடம் கொடுக்கத் தயங்கமாட்டார்கள் என நம்பலாம். பாதியைத் தாண்டிய அனுர மீதியையும் தாண்டுவதற்கான வாய்ப்புகளே அதிகமுண்டு. இல்லையெனில் அதன்விளைவுகளை அனைத்து மக்களும் அனுபவிக்க நேரிடும்.

https://thinakkural.lk/article/310088